Rondreis Mexico 2022

Rondreis Mexico met kids 2022

Bij aankomst in Cancun konden we eindelijk onze benen weer strekken! We gingen vlot door de douane heen en de koffers hadden we binnen 10 minuten! Met vermoeide kinderen gingen we door de scan controle en door naar de balie van Europcar.
We worden door een busje naar het kantoor van Europcar gebracht waar ons bij aankomst een vervelende ervaring stond te wachten…
Ik kwam er een paar dagen voor vertrek achter dat ik de pincode van mijn creditcard niet meer wist. Nieuwe pincode opgevraagd bij de bank maar die kwam pas een paar dagen later binnen.
Bleek dat ik de borg niet kon betalen en onze reservering zou vervallen. Ondanks dat de auto al betaald was.. we kregen een aanbod om $600 US Dollars bij te betalen om met een andere creditcard te betalen. Dit was echter duurder dan de autohuur zelf!

Na meer dan 2 uur wachten omdat het systeem er steeds uit knalde, wilde ik nog 1x een pincode uitproberen (ook de verkeerde maar daar kwam ik pas later achter). Ik steek mijn creditcard in de pinautomaat, de man zegt: wait please, en zonder ook maar een pincode te hebben ingetoetst is de borg betaald! Hoe dan…?? Oplichting? Ze proberen waarschijnlijk $600 dollar extra te beuren terwijl een pincode dus (blijkbaar) niet nodig is voor het betalen van een borg!

Eind goed al goed, we krijgen rond 21:00u lokale tijd de auto mee en zijn eindelijk, na een erg lange reis op weg naar ons eerste verblijf, Tropical Modern Condo, een privé bed and breakfast in Cancun!

Onderweg komen we er al snel achter dat de “vol bij begin huur en vol terug” ook niet lijkt te kloppen en onze huurauto bijna een lege tank blijkt te hebben. Onderweg vinden we al snel een tankstation. De auto wordt (ongevraagd) onder de motorkap nagekeken door een vriendelijke meneer. Olie en alle andere vloeistoffen waren goed. Eerst betaald, daarna volgetankt, nouja bijna vol en daarna nog een keer betalen! Het nakijken van de auto koste dus ook nog eens €15,-!

Oververmoeid en met twee slapende kinderen op de achterbank kwamen we aan bij het eerste appartement. Eerste wat opvalt, wow dit terrein is goed beveiligt! Twee keer een slagboom met security om het terrein op te komen. Verder ziet alles er nieuwbouw en netjes uit. Na het inchecken parkeren we onze auto, leggen we de kinderen op bed en nemen we onze koffers mee naar binnen.
Het appartement ziet er waanzinnig luxe uit en is in alle gemakken voorzien zoals een volle koelkast (inclusief Coronita’s!), babyartikelen, drinkwater, frisdrank, eten, snoep en nog veel meer! Maar we besluiten lekker te gaan slapen, het is nu 22:00u lokale tijd. Morgen weer een nieuwe dag!

Dag 2 – 30-08-2022 – Wakker worden in Cancun:

Om 05:00u worden de kinderen en wij zelf wakker, jetlag! Het hoort er gewoon bij:)
Milan wil in het “kleine bad” (lees: douche) met zijn speelgoed dieren. We starten deze dag erg vroeg op (sorry buren) , ontdekken het appartement en wachten tot de zon opkomt.
Wanneer de zon opkomt zien we voor het eerst het uitzicht op het zwembad en speeltuin van ons balkon. Het is bewolkt maar het ziet er allemaal erg mooi uit.
We hebben dit verblijf voor twee nachten geboekt. Het plan is om Cancun zo snel mogelijk te verlaten maar we willen de kinderen even laten wennen aan het tijdsverschil, klimaat en laten bijkomen van de lange reis.

De kinderen zijn vandaag nog erg vermoeid, desondanks vinden ze het zwembad helemaal super! Het is hier erg rustig, geen toeristen en slechts een paar inwoners. Na even te hebben gezwommen is het tijd voor boodschappen doen en een kleine rondrit door Cancun. Cancun (of wat we er van hebben gezien) valt tegen en we zijn blij dat we hier toch al niet lang wilde verblijven. Bij terugkomst bij het appartement wordt er nog vol op in het zwembad gespeeld door Milan en ik, de zon begint te schijnen en het wordt goed warm! Romée doet een lekker middagdutje. Na de middagdutjes gaan we douchen en kleden we ons aan. Daarna lopen we naar het dichtstbijzijnde restaurantje. De wegen zijn hier zo ontzettend druk met verkeer! Er zijn geen zebrapaden en het oversteken van de weg is een risicovolle aangelegenheid! Gelukkig hebben we het gered en vinden we het eettentje.De kinderen eten frietjes met komkommer en kip. Wij nemen onze eerste Mexicaanse burrito met een heerlijke Corona erbij! Heerlijk was het!

Na het eten lopen we terug naar het appartement, de kinderen gaan gelijk naar bed, waarna de stroom van het gehele complex uitvalt. Met een klein zaklampje verlichten we het appartement, maar onze ogen beginnen dicht te vallen. We konden het simpelweg niet meer volhouden en zijn om 21:00u naar bed gegaan, op naar een volle en hopelijk goede nacht slaap!
In bed denk ik: We hebben toch maar een prima eerste dagje in Mexico gehad!

Dag 3 – 31-08-2022 – Vertrek naar Isla Holbox:

Vandaag gaat onze reis echt beginnen! We hebben allemaal goed geslapen. We worden nog vrij vroeg wakker (06:30u) maar we beginnen met opruimen en koffers pakken om uit te checken.

Om 11:00 vertrekken we vanuit ons appartement en rijden we richting de supermarkt om boodschappen te doen en te pinnen. Op Isla Holbox doen de pinautomaten het meer niet dan wel en vrijwel alles moet cash betaald worden. Het wordt een 2 uur durende reis naar Chiquila waar we de veerpont zullen nemen om op Isla Holbox te komen.

De route door Cancun valt wederom een beetje tegen, het is oud en vervallen (dit op zich is niet verkeerd) maar vooral sfeerloos. Al snel betreden we de snelweg en rijden we een lange tijd langs een uitgestrekte jungle. We zien touwbrugjes over de snelweg hangen en dat wil zeggen… er zitten apen in de jungle! Milan vergaapt zich aan de bomen en roept steeds “waar dan, waar dan”. Helaas zien we geen apen door de bomen slingeren. Maar dan plots… er vliegt een blauwe Morpho vlinder over de weg!! Zijn mooie grote blauwe vleugels flikkeren fel in het zonlicht tot dat hij voor onze auto vliegt. Pof, we rijden er met een snelheid van 80km/u overheen. Het was een prachtig dier, sorry vlinder!

Op onze route worden we steeds blijer met wat we zien, we passeren diversen dorpjes, prachtige kleurrijke huisjes en tropische planten en palmbomen. Een echte Caribische vibe en een waar paradijs! We maken nog een korte tussenstop en rijden dan verder. Op het laatste stuk van onze route kruisen we met nog wat wildlife! Dit keer een grote zwart/bruine slang die over de weg kroop en 2 grote spinnen die we maar net konden ontwijken!

Na ongeveer 2 uur rijden komen we aan in Chiquila. We proberen met de auto zo ver mogelijk tot het einde door te rijden omdat we best wel wat bagage bij ons hebben en hiermee niet te ver willen lopen, over de hele straat verspreid staan diverse Mexicaanse dames met hun vlaggen te zwaaien. Ze willen allemaal dat we de auto op hun terrein neerzetten. Helemaal op het einde is gelukkig ook nog plek, we parkeren de auto op de parkeerplaats voor $100 MXN, omgerekend €5,- per dag.

We halen de kinderen en bagage uit de auto en lopen richting de haven.
De tickets voor de veerpont kosten $220 MXN per persoon en de kinderen mogen gratis mee! We komen precies op tijd aan en kunnen gelijk aan boord stappen. De bootrit duurt maar 20 minuutjes en we zien al snel een tropisch oord opdoemen. Wat ziet Isla Holbox er prachtig uit! 

Na het aanleggen van de boot stappen we uit en lopen we met onze bagage naar de taxistandplaats, hier rijden voornamelijk golfkarretjes en quads. We stappen in bij een golfkarretje die ons vervolgens naar het hotel brengt. De wegen zijn hier helaas niet al te best, het heeft veel geregend (regenseizoen) waardoor de zanderige en sfeervolle straatjes veranderd zijn in mega modderpoelen van soms wel kniediep! Het golfkarretje houdt ons en de bagage gelukkig droog en na een paar minuutjes komen we aan in ons hotel: Tropical Suites by MIJ! Een prachtige plek met kokospalmen en een echte jungle vibe! De kamer is simpel maar goed. Milan en Romée hebben een eigen slaapkamer (inclusief babybedje!). Wij slapen vanavond op de slaapbank in de woonkamer. Na het wegzetten van onze bagage willen de kinderen maar één ding en dat is… ZWEMMEN! 

Na een wel verdiende duik in het zwembad besluiten we naar het strand te lopen. We komen er alleen al snel achter dat het gebruik van een buggy in deze natte straatjes niet erg praktisch is. We leggen de buggy terug in het hotel en lopen vervolgens richting het strand. We vinden een mooi terrasje aan het water en bestellen hier onze eerste cocktails! Een Pinã Colada voor Sharona en een Mojito voor mij. De kinderen doen zich te goed met een bananen smoothie. Er wordt gezwommen in de zee en daarna besluiten we terug te lopen naar het hotel.
Op de weg terug gaat het helaas mis… Sharona glijdt hard uit in de modder en valt met Romée in haar armen op de grond. Romée heeft een kleine schaafwond op haar schouder maar is verder oké. Sharona heeft wat schaafwondjes en vooral veel pijn aan haar been! Omstanders helpen ons omhoog en daarna strompelen we terug naar het hotel. Na aankomst gaan we douchen en besluiten we op korte loopafstand te gaan eten bij Bucaneros.

Milan wilde pizza! Maar die hadden ze vandaag niet, en werden het dus weer frietjes. Sharona heeft een pasta Carbonara besteld voor haar en Romée en ik quessedilla met pollo en mole. De pasta was lekker, de frietjes gingen er goed in, de quessedilla echter… onze pechdag bleek compleet toen ik een allergische reactie kreeg. Snel terug naar het hotel voor anti histamine tabletten en kort daarna ging het weer wat beter met me. Milan zat vrolijk met andere Nederlandse toeristen te kletsen aan tafel en na het betalen van de rekening vertrokken we terug naar het hotel om de kinderen op bed te leggen. 

Een Corona biertje om de dag mee af te sluiten waarna we zelf ook lekker zijn gaan slapen!

Dag 4 – 01-09-2022 – Isla Holbox

We worden vroeg wakker hier op Isla Holbox, de vogels fluiten en het motorgeluid van golfkarretjes en trucks begint langzaam op gang te komen. Volgens internet is Isla Holbox een autovrij eiland, maar met de vele trucks, jeeps en vrachtwagens lijkt dat momenteel niet helemaal meer te kloppen.

We gaan voor ontbijt naar het dakterras van ons hotel, het ontbijt is hier niet heel fantastisch en wel vrij prijzig. We bestellen scrambled eggs en pannenkoeken voor Milan en Romée.
Na het ontbijt is het tijd voor een duik in het zwembad, het zonnetje schijnt en de kinderen genieten enorm van het zwemmen!
Na het zwemmen trotseren we de waterige wegen en doen we simpele boodschappen. We komen er achter dat je vooral het water op de weg niet moet vermijden, maar er gewoon doorheen moet lopen! We beginnen er al aan te wennen:)

Hierna lopen we terug naar het hotel voor een middagdutje van Romée.
Tijdens het middagdutje gaan Milan en ik weer even bij het zwembad kijken. Er wordt nog even gezwommen tot dat de tropische buien beginnen en we even op de hotelkamer vertoeven tot dat Romée wakker is.

Zodra Romée wakker is pakken we onze spullen en vertrekken we terug naar het strand. Onderweg komen we een leuk streedfood tentje tegen met empenadas! We bestellen er twee (daarna spijt dat we er  niet veel meer besteld hadden). Wat zijn ze lekker!! Morgen komen we hier zeker terug voor meer! Op het strand lopen we vandaag wat verder door. Salsa muziek en de reggae klanken van Bob Marley komen ons hier tegemoet. Er wordt salsa gedanst en iedereen is vriendelijk, blij en in een fijne sfeer. Dit is dus waarom je naar Isla Holbox moet gaan. Het is echt een idyllisch Caribisch eiland!
We kopen twee cocos frio (gekoelde kokosnoot) bij een kraampje waarna deze met een machete open worden gehakt. We drinken kokosmelk uit een kokosnoot op een prachtig tropisch eiland. Dit is het leven, dit is GENIETEN!

We gaan nog even bij een strandtentje zitten voor een cocktail, salsamuziek op de achtergrond en het uitzicht over de heldere lichtblauwe zee is prachtig. Er wordt in het zand gespeeld door Milan en Romée en na een uurtje relaxen besluiten we om terug te gaan naar het hotel. Eerst douchen en dan uit eten!

Voor het eten lopen we nog even naar het strand, de zonsondergang is begonnen en eenmaal aangekomen op het strand begint het schouwspel van alle kleuren en de ondergaande zon. Wat is het prachtig! We zien de zon rustig in de zee zakken, maken nog wat mooie foto’s van onszelf en lopen daarna verder. Milan wilde nog steeds “zijn pizza” eten (favorietje), dus besluiten we naar een Argentijnse pizzeria te gaan genaamd El Hornito Argento. Wij bestellen pasta en Milan een pizza Hawaiana.
Milan was echter na een hele dag spelen en zwemmen zo moe en viel na twee kleine hapjes in slaap met zijn voorhoofd op de tafel. Hadden we nu toch maar lekker Mexicaans gaan eten dachten we, maar deze mooie reis draait natuurlijk ook om de kinderen, iets met consessies doen ;).
Na het eten en met een doggybag met pizza op zak lopen we terug naar hotel, de kinderen gaan naar bed en vallen in slaap nog voordat ze het beddengoed raken. Wij doen nog een drankje en gaan daarna ook slapen, morgen weer een volle dag in dit paradijs!

Dag 5 – 02-09-2022 – Isla Holbox

Buenos diaz Isla Holbox! We hebben vandaag voor het eerst uitgeslapen tot 08:30u (mensen met kleine kinderen zullen begrijpen dat dit uitslapen is). We starten rustig op en beginnen bijna op echte locals te lijken!

We hebben een tip gehad voor een leuke tent en goed ontbijt, dat lijkt ons wel wat en lopen richting het restaurant Painapol. Al snel begrijpen we waarom dit een hotspot is voor met name Nederlanders. Er is een wachtlijst, een wachtrij met mensen maar zijn gelukkig na 20 minuutjes welkom om te komen eten.
Het personeel is zo ontzettend leuk met onze kinderen! Ze krijgen speelgoed om mee te spelen en een banaan tijdens het wachten. Super vriendelijke mensen!
Sharona besteld een super food bowl met aardbei yoghurt/ijs, muesli, noten en heel veel fruit. Instagram waardig wordt het opgediend! Ik ga voor de pannenkoeken met Nutella en Milan een gebakken ei op brood! Tijdens het eten kwam er ook nog een wasbeer kijken, hij klom in een palmboom en vertrok weer. Wat een mooi dier (kan wel gevaarlijk zijn!).
We hebben heerlijk gegeten hier, een echte aanrader dus en het wachten waard!

Na het eten gaan we op zoek naar een werkende pinautomaat, het geld gaat er hier iets sneller doorheen dan verwacht. Ook gaan we op zoek naar een souvenir voor Milan, hij wil graag een walvishaai!
Na drie defecte pinautomaten vinden we er eindelijk eentje die het doet! We hebben weer genoeg pesos voor de rest van ons verblijf hier.

Tijd voor een middagdutje van de kinderen en wij drinken een rosé wijntje en Sol biertje op het terras. Sharona heeft ineens een goed idee, we halen nieuwe empanadas!
Ik loop terug naar het streetfood tentje op de hoek van de straat en haal nog eens zes empanadas con carne! In totaal moesten we $100 MXN afrekenen wat neer komt op €5,- voor 6 empanadas, super deal en super lekker!!

Romée is inmiddels weer wakker geworden en we lopen terug naar het strand, we kijken eerst op andere plekken en besluiten toch terug te lopen naar de HOLBOX letters op het strand, ze draaien hier lekkere muziek en ook speelt er daarna een band met live muziek, wederom Salsa Cubano, als fanatieke salsa dansers toch wel onze favoriet!
Er wordt volop gezwommen en gespeeld in de zee, het zonnetje laat zich nog eens zien en af en toe vallen er wat druppels regen naar beneden. Een strand artiest laat zijn kunsten zien en we vertrekken daarna voldaan terug naar ons hotel om te douchen en klaar te maken voor het eten.

Op advies gaan we eten bij Taco Queto. Een foodtruck staat binnen opgesteld en overal staan rode plastic stoeltjes. Het ziet er niet luxe uit maar de geur van het eten alleen al was fantastisch! We bestellen allebei een taco pollo (kip) voor $23 MXN per stuk! Milan besteld wederom een pizza. Toen we onze taco kregen werd duidelijk waarom deze zo goedkoop waren, het is een heel klein tacootje en we bestellen er nog 5 verschillende extra. Heerlijk met quacamole en tomaat, ze zijn zo verschrikkelijk lekker!

Met een volle buik lopen we terug naar ons hotel, de kinderen gaan slapen en wij beginnen met de koffers pakken. Ondertussen valt nog de stroom uit en wachten we tot de airco weer aan springt en we onze spullen verder kunnen opruimen. Morgen onze laatste dag hier op dit fantastische eiland!

Dag 6 – 03-09-2022 – Laatste uurtjes Isla Holbox en vertrek naar Valladolid:

We worden weer wakker in het paradijs en we hebben bedacht om ten minste naar één van de twee top stranden van het eiland te gaan. We moeten om 12:00u uitchecken en hebben dus niet heel veel tijd meer om het eiland verder te verkennen. We hadden heel graag flamingo’s en schildpadden willen spotten op Punta Mosquitos, maar dit was zeker 1,5 uur lopen! Taxi’s kunnen daar niet komen en we kiezen ervoor om de golfcar taxi te nemen naar Punta Cocos. Na een rit van ongeveer 10 minuutjes komen we vroeg in de ochtend aan op Punta Cocos, een prachtig strand met heel ondiep en helder water! Je loopt hier makkelijk 100 meter de zee in en je staat nog steeds tot je enkels in het water, wauw wat mooi! Helaas zijn er geen flamingo’s te zien maar omdat we vroeg zijn hebben we de locatie bijna helemaal voor ons zelf. In het water zien we een rog (stingray) zwemmen, allerlei vissen en zelfs een kogelvis (pufferfish), krabbetjes en een hagedis!
Ik probeer nog wat te snorkelen maar kom er achter dat het water helaas toch nog wat te troebel is voor goed zicht.
Na alle waterpret lopen we terug naar de taxi standplaats. Onderweg gaan we nog even zitten voor een laat ontbijtje. Het uitzicht is hier fenomenaal, hangmatten aan zee en Milan gaat er nog even in liggen voor een mooie foto.
We zien nog een grote krekel op onze tafel kruipen en na het eten pakken we snel de taxi naar ons hotel. 

We komen iets te laat terug in het hotel aan rond 12:10u, dit is echter geen probleem. We pakken onze koffers en spullen en leggen deze bij de receptie neer. Het is erg warm en we besluiten nog even een laatste duik te nemen in het zwembad. Na het zwemmen zeggen we gedag en stappen we in de taxi naar de haven. We kunnen direct de veerpont op en vertrekken terug naar het vasteland in Chiquila!

Eindoordeel: Isla Holbox lives up the hype! Ook al was het er af en toe regenachtig, nat, modderig en slecht begaanbaar tijdens ons verblijf. Er is hier zoveel moois ter compensatie. De sfeer op het eiland is fantastisch, de muurschilderingen, kleuren, leuke en vriendelijke mensen, goede muziek, lekker eten, mooie stranden en nog veel meer!
Tip: Kom je hier in het droge seizoen dan zal je ervaring waarschijnlijk nog mooier zijn (december t/m juli)!
Je kan hier fietsen en ook golfkarretjes huren, dit zal je transport over het eiland een stuk makkelijker maken. Kinderstoeltjes hebben ze helaas niet, dus fietsen was voor ons geen optie. Als we hier ooit nog terug komen gaan we het eiland zeker verder verkennen, maar voor nu hebben we echt genoten van Isla Holbox!

In Chiquila kopen we nog wat vers fruit en halen we onze auto op. Eenmaal ingeladen begint onze 2 uur durende reis naar Valladolid.

Onderweg tanken we de auto vol en hervatten we onze rit. Aangekomen in een dorpje gebeurd er iets aparts. We worden aangehouden door de politie, Milan vind het allemaal maar spannend!
Ik kan een aardig woordje Spaans spreken en verstaan maar toch begrijp ik niet helemaal wat er aan de hand is. Iets met dat we een verkeerde straat ingereden zijn, camera’s die ons gezien hebben. Het wordt de agent duidelijk dat we niet alles verstaan en geeft aan dat we de politieauto moeten volgen en dat hun ons de weg zouden wijzen. We rijden achter de politie aan en aan het einde van het dorp stappen ze wederom uit. De vrouwelijke agent begint op haar telefoon de route naar Valladolid te zoeken en wijst ons de weg en de andere agent begint over de “overtreding” die we zouden hebben gemaakt. Hij geeft aan ons te willen helpen en geen boleta (boete) te willen uitschrijven. Een propina (fooi) wilde hij wel ontvangen. Een politieagent die een fooi vraagt, riekt toch wat naar corruptie?! Na het toeschuiven van $100 MXN (€5,-) kunnen we onze weg vervolgen. De agent geeft aan dat we rustig moeten rijden en heeft het over andere politieagenten op onze route, we snappen het niet helemaal en willen het liefst gewoon gaan rijden. Eenmaal onderweg lijkt de routebeschrijving van de agenten af te wijken van de route van onze navigatie. We volgen (eigen)wijselijk onze eigen route en komen aan bij een tolweg. We denken dan: Zou de politie ons een tolwegvrije route als tip hebben gegeven in ruil voor wat fooi? We zullen het echter nooit te weten komen en rijden verder naar onze eindbestemming.

Op de route zijn ze vrijwel overal aan de weg bezig, het is een lange en toch wat saaie rit. Eenmaal aangekomen in de buurt van Valladolid volgen we de verkeerde borden en rijden we vervolgens weer verder de snelweg op. Onze navigatie gaf nog 8 minuten aan maar dat veranderde al snel naar 45 minuten! Pfff dat wordt flink omrijden.. gelukkig zien we na een 20 kilometer een mogelijkheid om de weg over te steken, we zijn weer op de goeie weg!

Na ongeveer 3 uur rijden komen we aan bij ons hotel Casa Hipil! We checken in en gaan naar de kamer. Het hotel heeft knusse maar mooie kamers en een echt hostal gevoel met gedeelde keuken en koelkast, heerlijk die oude herinneringen😉

Het was een lange dag met veel reisuurtjes, we besluiten een simpel Subway maaltijdje te scoren op de hoek en na het eten gaan de kinderen naar bed. Wij drinken nog een drankje op het terras beneden (ideaal zo’n babyfoon met camera!) en gaan daarna zelf ook lekker slapen. Morgen een ontspannen dagje en wat cultuur snuiven in Valladolid!

Dag 7 – 04-09-2022 – Valladolid en Cenote Oxman:

Goodmorning sunshine! Vandaag gaan we het wat rustiger aan doen. Ook wel eens lekker. De melk van de kinderen is op, dus Milan en ik gaan s’ochtends lopend op zoek naar een supermarkt voor melk en fruit. Fruit kopen we bij een verkoper aan de straat en de supermarkt was nog even zoeken. Ik merk vooral dat iedereen ons een andere kant op stuurt als ik vraag waar de dichtstbijzijnde supermercado is. Uiteindelijk hebben we ook de supermarkt gevonden.
Na de boodschappen gaan we op zoek naar een restaurantje voor een lekker ontbijt.

We stoppen eerst bij de speeltuin zodat Milan en Romée lekker kunnen spelen en glijden van de glijbaan, daarna lopen we downtown Valladolid in en gaan we via het park richting de prachtige koloniale kerk de San Gervasio! Wat ziet het er hier mooi, authentiek en gezellig uit!
We stoppen bij restaurant Las Campanas voor een heerlijk ontbijt.
Op de menukaart staan allerlei gerechten met “Maya” ervoor. We bestellen een heerlijk menu, de omelet Maya. Koffie, jugo de naranja (sinaasappelsap) fruit en omelet met kaas en spinazie volgens maya recepten. Het ontbijt is hier heerlijk en misschien het beste ontbijt tot nu toe!

Na het late ontbijt gaan we terug naar het hotel, Romée slapen en Milan zwemmen. Ons zwembad is klein, maar prima om heerlijk in af te koelen.

Zodra Romée wakker wordt vertrekken we met de auto naar de eerste Cenote van onze trip: Cenote Oxman! Na een kort ritje van slechts 10 minuten komen we aan op het terrein. We parkeren de auto en lopen naar de entree. De entree is $155 MXN per persoon en ook hier zijn de kinderen gratis. Het is een groot terrein, met restaurant en zwembad. Er zijn ook veel toeristen aanwezig, we komen hier rond 16:00u aan en dat was dan ook te verwachten. Wil je de plek voor jezelf hebben dan is het aan te raden om vroeg in de ochtend te gaan. Ga je in de middag dan heb je wel het mooiste licht in het heldere water omdat de zon dan recht boven je staat.

Via de ingang van de grot lopen we alle trappen naar beneden totdat we beneden aankomen. Wat ons daar opwacht is een fenomenaal uitzicht! Een groot gat in de grot met zicht op de hemel. Rotsen en planten, wortels/lianen die tig meters lang van boven tot aan het wateroppervlak reiken, vissen in het heldere water en vleermuizen vliegen rond. In één woord adembenemend!
De hoeveelheid toeristen in het water is wellicht een minder mooi uitzicht, maar goed.. dat mag de pret niet drukken!

Milan en ik gaan als eerste zwemmen, we trekken zwemvesten aan en gaan via een glibberige en wiebelige trap naar beneden het water in. Het water voelt fris maar ook lekker! De visjes schieten onder je vandaan.
Milan vind het water een beetje koud en wil al snel weer maar de kant, maar eenmaal aan de kant aangekomen wil hij toch ook wel met mama gaan zwemmen! Romée is helaas nog iets te klein om mee te gaan zwemmen en dus wisselen we af. Sharona gaat met Milan het water in en overwint één van haar angsten, zwemmen met vissen!
Eenmaal terug uit het water wil ik nog een keer met de trapezium slinger het water in duiken! Heerlijk is het hier😃
Na het zwemmen in de Cenote gaan we terug naar boven voor een drankje en duik in het zwembad. Hierna vertrekken we met de auto terug naar het hotel.

Na een heerlijke douche gaan we op zoek naar een restaurant en komen we eerst aan in het park, hier staan traditioneel geklede Mexicanen een folklore te dansen. Het is een hele show! Hierna strijken we neer bij restaurant El Atrio del Mayab, vlak naast de kerk.
We krijgen een tafel toegewezen op het terras buiten in de achtertuin. Super gezellig en een mooie zaak!
We bestellen hier wederom “maya” gerechten en na een heerlijke avondmaal lopen we voldaan terug naar ons hotel. Vandaag gaan we vroeg naar bed, morgen een lange en actieve dag met op de planning: eerst Chichen Itza, daarna Cenote Ik-Kil en daarna een lange autorit naar onze volgende bestemming: Bacalar!

Dag 8 – 05-09-2022 – Chichén Itzá en vertrek naar Bacalar:

Buenos diaz! Vandaag is het tijd om een culturele uitstap te maken. Het plan voor vandaag is om vanuit Valladolid naar Chichén Itzá te rijden, een bezoek te brengen aan de meest bekende archeologische vindplaats met Maya tempels, daarna willen we langs Cenote Ik-Kil wat hier vlak bij in de buurt ligt en dan beginnen we aan onze vier uur durende autorit naar Bacalar. We checken vroeg uit in ons hotel en stappen in de auto. De rit naar Chichén Itzá duurt ongeveer 45 minuten. Bij aankomst worden we al snel aangesproken door mensen aan de kant van de weg. De man verkoopt tickets tot het terrein en eventueel een gids. De man verteld dat als we daar onze tickets kopen we de extreem lange rijen kunnen overslaan bij de ingang, er komen hier immers dagelijks 7000 toeristen. De tickets kosten “maar” $1000 MXN per persoon (€50,- p.p.). We vertrouwen er niets van, we bedanken de man en rijden door. Al snel proberen tientallen mensen ons onderweg te stoppen voor de “no line” tickets.
We rijden deze mensen allemaal snel voorbij tot we bij de parking aankomen.

Het parkeren kost $80 MXN (€4,-) en dat is een prima prijs. Lopend naar de ingang worden we aangesproken door een lieve oude man van in de 70. Een Engelssprekende gids die met zijn boekje vol foto’s en geschiedenis vol enthousiasme begint te vertellen over de archeologische vindplaats. We willen in eerste instantie geen gids boeken omdat de kinderen het toch niet zullen verstaan, maar al snel beseffen we dat het toch wel een grote meerwaarde biedt. De man vraagt $1000 MXN (€50) voor een tour van anderhalf uur. De entree kost $570 MXN (€28,50) p.p. en de kinderen zijn wederom gratis! Een heel verschil met de entreeprijs van de man op onze route hierheen! Ons advies, gewoon doorrijden!
Bij de ingang staan wel wat mensen, maar van een lange rij is totaal geen sprake, we zijn hier natuurlijk wel in het laagseizoen en net na de corona periode.

We lopen met onze gids binnen 5 minuten door de ingang het terrein op. De man loopt voor ons uit en begint te vertellen dat hij hier al 42 jaar!! werkt. Wow dan heeft deze man echt veel ervaring.
Wandelend langs wat souvenirkraampjes en onder de hoge bomen doemt in de verte één van de 7 wereldwonderen op, het grootste en meest bekende Maya bouwwerk in de regio. De piramide van Kukulkán, oftewel El Castillo volgens de Spanjaarden die hier later kwamen. Wat een prachtig en groot bouwwerk! De ene helft van de piramide is gerestaureerd en de andere helft is zoals ze hem destijds aantroffen, zonder de overgroeiende jungle dan. Het is een waanzinnig uitzicht.
Onze gids begint te vertellen over de maya’s en dat zij destijds al extreem ver gevorderd waren in het maken van slimme bouwwerken. Ook hier is de Maya kalender duidelijk van toepassing. Het waren uitstekende astrologen en gebruikten de stand van de sterren en van de zon voor het bouwen van deze piramide. De piramide heeft vier trappen, aan iedere zijde één. Iedere trap heeft 91 treden, opgeteld met het plateau boven zijn dat 365 treden, oftewel alle dagen in een jaar. De equinox is een tijdstip in het jaar wanneer de zon loodrecht boven de evenaar staat en dit gebeurd twee keer per jaar rond 21 maart en 21 september. Op deze datums staat de zon loodrecht op 2 helften van de piramide, de andere 2 helften staan dan volledig in de schaduw. De zonnestralen die over de piramide strijken vormen met licht en schaduw het lichaam van een slang welke zichtbaar wordt en naar boven of naar onder “kruipt” over de gehele trap van 91 treden naar beneden. Onder aan de trap ligt een gevederde slangenkop welke de slang volledig maakt. Ik krijg kippenvel over mijn hele lichaam zodra ik besef dat dit grootse bouwwerk volledig met opzet zo is neergezet. In de wetenschap dat dit slechts op twee dagen in het jaar zichtbaar wordt! Ben je van plan om één van deze dagen hier aanwezig te zijn, verwacht dan duizenden toeschouwers welke schouder aan schouder het moment komen ervaren!
Verder zijn er nog wat leuke geluidseffecten te horen als je op bepaalde posities staat. Ook hier hebben de maya’s allemaal erg goed over nagedacht!

Nog vol van ongeloof van het hele verhaal vervolgen we onze verdere tour over het terrein. Het is hier bloedheet en de kinderen zijn het logischerwijs snel beu zonder verkoeling (lees: zwembad) in de buurt. Nog even volhouden! We zien verschillende bouwwerken staan welke vroeger allemaal een eigen functie hadden.
Zo lopen we over het balspeelveld waar de Toltecs vroeger een balspel speelde waarna de winnaar van het team de teamcaptain van het verliezende team zou offeren en onthoofden. Op 125 meter afstand van de ene zijde naar de andere zijde van het speelveld staan twee tribunes. Door de architectonische bouw van het speelveld kan er door middel van echo gecommuniceerd worden van de ene kant naar de andere kant, ook hier een zeer tof geluidseffect waar destijds briljant over na is gedacht! Het verhaal wordt steeds bloederiger wanneer we ook het krijgersveld betreden en de offerbank zien staan! Veel om op te nemen, en zodra je even denkt dat het best wel eens een zeemansverhaal kan zijn, zijn het de muurgraveringen en muurschilderingen die bevestigen wat er daar allemaal heeft afgespeeld! Zo indrukwekkend allemaal!

Vol met indrukken zijn we op het eind aangekomen van onze tour. We kopen nog een mooie handgemaakte souvenir voor thuis en gaan richting de uitgang. Onderweg zien we nog een leguaan van de piramide springen om een hagedis te vangen. Hebbes! De leguaan geniet van zijn maaltijdje en Milan is onder de indruk. Wat was dit een bijzondere ervaring en prachtige toevoeging aan onze rondreis door Mexico! Wat ons betreft een absolute must see!

We beseffen ons dat het te laat is geworden voor een bezoekje aan Cenote Ik-Kil en moeten deze helaas aan ons voorbij laten gaan. We starten vervolgens aan onze vier uur durende trip naar Bacalar!
We rijden weg en de kinderen vallen gelijk in slaap, we rijden vervolgens uren lang door de jungle, auto’s zien we bijna niet. Het wordt een hele mooie en rustige rit.
Tot we op een plek aankomen waar de marihuana geur ons tegemoet komt, er moet hier ergens een flinke plantage staan!? Na een aantal minuten worden we bij een controlepost van de politie tot stoppen gebracht. De politieagent vraagt ons waar we naartoe gaan, kijkt in de auto en snuift de geur in de auto op om te kijken of we illegale waren in onze auto vervoeren. Hij zegt vervolgens: “oo you’re a family, you can go”. Pffieuw we waren even bang dat we weer een fooi moesten betalen!

Onderweg door de jungle komen we nog wat mooie vlinders tegen. Gele, oranje, witte en ook een paar blauwe morpho’s! Goed nieuws, we hebben ze deze keer niet aangereden😃.

Na een lange rit komen we aan in het pittoreske Bacalar! Een prachtig hotel genaamd Hotel & Suites Oasis Bacalar. Het heeft een prachtig zwembad met verhoogd kindergedeelte en een mooie kamer op de begane grond en groot terras met jungle planten en palmen! We verblijven hier vier nachten en het doel is om hier lekker te gaan relaxen! Dat moet zeker goed komen!

Na de lange autorit nemen we een plons in het zwembad en gaan we daarna op zoek naar een restaurantje. We gaan zitten bij La Playita, een mooi restaurant aan het meer Laguna de 7 colores, oftewel het meer met 7 kleuren!
De kinderen bestellen wederom frietjes en wij bestellen lekker Mexicaans! We sluiten af  met een toetje en lopen terug naar het hotel.  Tijd voor een goede nachtrust en morgen lekker genieten van het mooie Bacalar! Buenas noche!

Dag 9 – 06-09-2022 – Bacalar:

We worden wakker in het zonovergoten Bacalar. Vandaag wordt een ontspannen dagje! We beginnen deze ochtend met een wandeling naar de plaatselijke supermarkt en fruitmarkt. We kopen hier onze daily basics zoals brood, eieren, drinken, melk en fruit. We bakken een lekker eitje als ontbijt en nemen een heerlijke verkoelende duik in het zwembad. Aan het eind van de ochtend wandelen we voor het eerst, in daglicht, naar de laguna, wauw wauw en nog eens wauw! De verschillende kleuren blauw van het water zijn fenomenaal!

Na de middagdutjes volgt nog meer zwempret bij het hotel, daarna nog een ijsje halen in het dorp en de boel eens verder verkennen!

Na een laatste duik van de dag (ja, er is heeeeel veel gezwommen vandaag😉) is het weer tijd voor een douche en lekker uit eten!
We lopen terug naar het plein en vinden al snel een gezellig tentje genaamd Savora Bakhalal. De kinderen doen zich tegoed met een pasta bolognesa en wij wederom lekker Mexicaans. Onze porties zijn klein maar wel lekker, de pasta daarentegen was een groot bord waar we nog van hebben meegesmuld!
Met een cocktail en live muziek van een zangeres en gitarist sluiten we de avond gezellig af. Kinderen naar bed en wij spelen een potje kaarten op ons terras in de tuin. Pura vida!

Dag 10 – 07-09-2022 – Bacalar & de Laguna:

Rise & shine in Bacalar, dit is onze tweede volledige dag hier in Bacalar. Na een nachtje slapen wordt Sharona met veel jeuk en helemaal onder de muggenbulten wakker. Er zijn hier enorm veel muggen en Sharona lijkt er als enige de dupe van te zijn. Ze zit letterlijk helemaal onder en de muggenspray lijkt maar niet te werken. Op naar de apotheek om zalf te halen tegen de jeuk. Ook halen we gelijk nieuwe boodschappen. Na het ontbijt in de kamer, wederom een lekker eitje met ham, kaas en tomaat, pakken we onze zwemspullen in en lopen we naar het “strandje” hier in de buurt. Het meer is in Bacalar toegankelijk via tientallen steigers verspreid over het meer, soms gratis maar meestal via een restaurant of bar. Het “strandje” waar we heen lopen is een terrein met restaurant, ligbedden, hangmatten, schommels en glijbanen! De entree is $40 MXN per persoon en niet heel verrassend, de kinderen mogen gratis naar binnen.

Het is een fijne plek aan het prachtige meer! Je kan hier via trapjes of steigers het meer in om te zwemmen in het kraakheldere turquoise water. Visjes zwemmen onder je vandaan en zelfs op de diepe stukken zie je de bodem nog. Er wordt wat gechilled in de hangmatten in het water en gezwommen naar hartenlust.

Een drankje en nog een duik in het water waarna we weer terug lopen naar het hotel. Hier wordt wederom gedut en afgekoeld in ons zwembad. Milan speelt alle dagen volop met zijn diertjes in het zwembad, hij gaat er werkelijk helemaal in op, heerlijk om te zien dat er zoveel plezier gemaakt wordt.

Onze trip in Bacalar is vooral gericht op ontspanning, het is dan ook een heerlijk slaperig dorpje, niet druk maar toch heerlijk om er te zijn. De kinderen komen hier heerlijk tot rust (en wij ook). Een echt vakantiegevoel waar niets moet, maar alles mag!

S’avonds gaan we terug naar het restaurant van de eerste avond, La Playita. Het eten is hier zo goed bevallen en ook de sfeer is hier fantastisch. Er wordt weer heerlijk gegeten en vooral de Taco met tempura garnalen lijkt een nieuwe favoriet te zijn. Ook wordt duidelijk dat we een nieuwe lievelingssaus hebben ontdekt, namelijk chipotle saus. Deze eten we al heel de reis en is zoo ontzettend lekker!! Tijdens het eten ontmoeten we Maria en Mario en hun husky Icecream uit Mexico-City, ze zijn aan het backpacken in eigen land. Wat een leuke en gezellige mensen zijn het! Er wordt nog volop gekletst en een biertje gedronken waarna we terug gaan naar de kamer. Milan en Romée gaan vrijwel iedere avond rond half 10 naar bed, ze houden het fantastisch goed vol, zeuren vrijwel niet. Heerlijk om toch een hele fijne avond te kunnen hebben met zijn allen. Ze vallen als een blok in slaap en wij sluiten de avond traditioneel af met een drankje op het terras! Ondertussen komt er nog een nieuwsgierige rode neusbeer kijken, wat een gaaf beest! Een foto maken lukt helaas niet want hij schiet vervolgens snel weg.
Het was weer een heerlijke dag hier in Mexico!

Dag 11 – 08-09-2022 – Bacalar & Los Rapidos:

Deze morgen staat er een leuke activiteit gepland, we gaan namelijk naar Los Rapidos, een stroomversnelling in het heldere meer van Bacalar. Na het ontbijt rijden we in ongeveer 20 minuutjes naar Los Rapidos toe. We zijn vroeg en dat is te merken. Er zijn nog niet heel veel mensen.

De entree kost $150 MXN per persoon en deze keer moeten we ook voor Milan betalen ($100 MXN), Romée is wel gratis. We huren een kluisje voor onze spulletjes voor $50 MXN en ook een ijsje voor de kinderen. We lopen door het restaurant naar de rivier toe, de zon schijnt fel in het prachtige heldere water. Wat is dit een leuke plek! We bestellen wat drinken en Sharona en Milan doen als eerste de zwemvesten aan. Vanaf het restaurant loop je een houten steiger op, zo ver als je blote voeten op de hete planken kunnen weerstaan (geloof me, die zijn echt heet! Tip: neem waterschoentjes mee).

Vanaf de steiger spring je in het water en de stroming neemt je vervolgens gedurende een aantal minuten mee tot terug bij het restaurant! Wat is dit een leuke bezigheid, je klimt uit het water en loopt vervolgens weer terug over de steiger en springt weer in het water voor een nieuw rondje!
Milan, Romée en wij zelf vinden het prachtig! We dobberen lekker rond en genieten van het mooie weer en het heerlijke water.

Na een paar uurtjes zwemmen en een flink bord met nacho’s besluiten we rond de middag terug naar het hotel te gaan. Het wordt inmiddels ook aanzienlijk drukker hier bij Los Rapidos. De toeristen komen met groepen tegelijk aan. We hebben er goed aan gedaan om hier in de ochtend naar toe te gaan!

Bij terugkomst wordt er weer wat gezwommen en in de avond gaan we eten bij Encanto, op het plein aan het park in het centrum.
Het eten is lekker maar niet heel bijzonder. Maar we hebben toch een leuke laatste avond in Bacalar! Milan heeft een vakantievriendinnetje ontmoet uit Puerto Vallarta Mexico, ze spelen samen met een olifant en giraf. Bij het afscheid krijgt Milan nog een cadeautje van het Mexicaanse gezin, een pen uit Puerto Vallarta! Wat een mooie en vrijgevige mensen waren dat.

Met volle buikjes lopen we terug naar het hotel. De kinderen gaan slapen en wij willen nog een drankje gaan doen op het terras, tot dat het flink begint te onweren en regenen. We sluiten de avond daarom binnen af en gaan daarna lekker slapen. Morgen vertrekken we naar de laatste bestemming van onze rondreis door Mexico, Tulum!

Dag 12 – 09-09-2022 – Van Bacalar naar Tulum:

Buenos diaz Bacalar! Nog een paar uurtjes en dan vertrekken we naar Tulum! We willen deze ochtend nog een keer naar het “strandje” van Bacalar om te zwemmen, maar het begint al snel weer flink te regenen!
Jammer maar helaas gaat ons plan voor de ochtend niet door, dus we besluiten rustig aan te ontbijten en onze spullen te pakken. We checken rond 11:30u uit en beginnen aan onze 2,5 uur durende rit naar Tulum!

We rijden wederom lang door pure jungle heen, dit is toch wel heerlijk rijden zo.
Na 2,5 uur komen we aan bij ons hotel Aldea Xaan Ha Tulum. Dit ligt net buiten de drukke stad maar is toch op loopafstand van de winkelstraat. We hebben een mooi appartement op een goed beveiligd terrein. Het blijkt een B&B te zijn. De kamers zijn netjes en ruim. De tuin is prachtig, jungle georiënteerd en het zwembad ziet er ook heel mooi uit. Wederom met een mooi verhoogd gedeelte voor de kinderen.

Na het neerploffen van de koffers besluiten we naar de supermarkt te rijden voor nieuwe daily basics en een gevulde koelkast voor de laatste dagen van onze rondreis. Het eerste wat opvalt in Tulum Pueblo is dat het er extreem druk en toeristisch is! We staan hier voor het eerst vast in files.

Eenmaal terug in de auto met een vol geladen kofferbak zien we een duivelse, zwarte lucht ons tegemoet komen, we beseffen ons dat de hel ieder moment zal gaan losbarsten. En onderweg naar het hotel is dat ook zo. Het valt letterlijk met bakken uit de hemel, onweer, bliksem, de straten lopen vol. We bereiken met een slakkengang gelukkig veilig ons appartement en blijven nog even in de auto wachten tot de regen wat minder wordt. Na een half uur beseffen we dat dit nog wel eens heel erg lang kan gaan duren! We besluiten door de regen heen te gaan en snel naar binnen, maar.. de boodschappen liggen nog in de auto. Ik kom vervolgens op het idee om mijn zwembroek aan te doen en zo de boodschappen uit de auto te halen. Doorweekt kom ik binnen (maar niet erg) en de boodschappen liggen in de koelkast!

De regen houdt nog een lange tijd aan, gezwommen wordt er vandaag helaas niet. Dat vindt vooral Milan niet zo leuk.

Na het douchen klaart de lucht gelukkig op en rijden we met de auto naar Tulum Pueblo in slechts 5 minuten.
We gaan hier op zoek naar een leuk restaurant, en strijken neer bij Charlie’s. Het is er rustig, maar we zijn ook nog redelijk vroeg voor Tulum’s begrippen.
Het eten is hier niet zo fantastisch net als de prijs voor het eten. Het smaakte wel, maar daar hield het dan ook bij op. Ik kwam helaas tot de conclusie dat zelfs na het melden van mijn allergie voor Ajonjoli (sesamzaad), er toch sesam in mijn gerecht zat. Gelukkig geen allergische reactie, maar mijn eetlust was daarna ver te zoeken.
Conclusie, ik geloof dat er betere restaurants te vinden zijn in Tulum! Morgen weer een nieuwe kans op lekker eten!

Na het eten gaan we terug naar hotel. De kinderen gaan weer lekker tukken, wij drinken een drankje op het terras voor de kamer. Een fijne en gezellige afsluiter van deze reisdag!

Dag 13 – 10-09-2022 – Tulum & Coba:

De eerste ochtend in Tulum, de dag start helaas grijs en flink bewolkt. Maar tot nu toe lijkt het wel een droge dag te worden.
Ons verblijf is inclusief gratis ontbijt, het ontbijtzaakje zit hier op het terrein gevestigd.
We bestellen gebakken eitjes en krijgen er wat fruit en koffie bij. Het is een simpel maar prima ontbijtje om de dag mee op te starten.

Na het ontbijt staat er weer een leuke activiteit gepland, we rijden met de auto richting de ruïnes van Coba. Het is ongeveer 45 minuten rijden maar eenmaal onderweg zien we de grijze wolken steeds donkerder worden en dat betekent helaas wederom regen, harde regen! Met minimaal zicht en de ruitenwissers op de snelste stand rijden we met een slakkengang verder door naar Coba. In het regenseizoen in het Caribisch gebied kan het 5 minuten hard regenen waarna daarna de zon daarna weer volop schijnt. Helaas kan het er soms ook dagen aan een stuk regenen, de lucht lijkt dan ook voor ons niet verder op te klaren. We ontwijken de grote plassen op de weg maar vervolgen stug onze route. Na meer dan een uur rijden komen we aan in de buurt van Coba, onze navigatie stuurt ons echter de jungle in. Via hobbelige en vooral natte zandpaden komen we op de parkeerplaats aan van de archeologisch vindplaats Coba. In de spiegel zien we dat we niet via de officiële ingang naar binnen zijn gekomen, we beginnen te lachen.. onze navigatie heeft een sluiproute voor ons gevonden! Helaas regent het nog gestaag door en wachten we in de auto of het nog opklaart. Kort daarna komt er een man naar onze huurauto gelopen, hij vraagt ons of we een boleta (ticket) hebben voor de parkeerplaats. ‘Nee’ zeiden we.. dankzij de sluiproute hebben we die hebben natuurlijk niet.

We twijfelen nog even of we voor de parkeerplaats willen betalen maar gezien het slechte weer besluiten we om nog even van het parkeerterrein af te rijden en wat te gaan drinken in het dorpje van Coba.
We parkeren onze auto vlakbij de ingang van de ruïnes en gaan naar binnen bij het restaurantje El Cocodrillo.
We bestellen hier een heerlijke lunch met fruit, pannenkoeken, empanadas, koffie en sapjes, eigenlijk een goedmakertje van het simpele ontbijt bij onze accommodatie deze morgen! Het eten is hier heerlijk en ook nog eens spotgoedkoop, een echte aanrader als je Coba bezoekt!

Tijdens het eten zie ik een groot bord hangen met daarop de tekst “Vistas Cocodrillos” ik kijk opzij en zie een groot meer, Laguna Coba. Op mijn vraag of er in dat meer ook krokodillen zitten is het antwoord: Si, mucho!! Milan en ik gaan even kijken, we spotten in de verte misschien iets wat op een krokodil lijkt, maar echt veel valt er deze ochtend niet te zien. Het personeel van El Cocodrillo verteld ons dat ze goed zichtbaar zijn in de namiddag.

Helaas regent het na het eten nog steeds en moeten we ook hier jammer genoeg besluiten om de ruïnes van Coba aan ons voorbij te laten gaan. Om dit grote terrein te bewandelen (je kunt ook fietsen huren) in de regen met kleine kinderen lijkt ons dan ook niet de meest ideale dagbesteding en we besluiten terug te rijden naar Tulum Pueblo.
Onderweg rijden we een lichtere en soms blauwe lucht tegemoet! De regen stopt en we springen bij aankomst in het appartement gelijk in het zwembad!
Milan geniet weer volop van het zwemmen en in het water springen en na het douchen rijden we terug naar de winkelstraat voor een nieuw restaurant. Dit keer stoppen we bij La Tulumena. Een prachtig restaurant met een gezellige binnentuin en fontein!
Wij bestellen eten terwijl Romée speelt bij de fontein en vervolgens helemaal doorweekt aan tafel schuift. Het eten is hier heerlijk en we sluiten de avond af met een lokale lekkernij als toetje, een marquesita met Nutella, verrukkelijk!!!

Voldaan van de dag en van het lekkere eten gaan we terug naar het appartement. Milan wil nog niet gaan slapen en sluit tot in de late uurtjes aan op ons terrasje. We drinken nog wat en gaan daarna lekker slapen. Zou het morgen beter weer worden? We hopen het. Hasta Manana!

Dag 14 – 11-09-2022 – Tulum & Akumal:

We worden voor de tweede dag wakker in Tulum. De kinderen hebben flink uitgeslapen wat ook wel eens lekker is! Omdat het vandaag zondag is, is de ontbijtzaak gesloten. Wel hebben we een ontbijtpakketje ontvangen vanuit de accommodatie, een croissantje welke we zelf beleggen met een heerlijk gebakken eitje!

De zon schijnt! Yes! Hier hadden we echt op gehoopt. Vooral omdat onze rondreis nu bijna op zijn eind aan het komen is.
We beslissen deze ochtend wat we gaan doen, terug naar Coba? Of gaan we richting het strand van Akumal, waar we ook graag naartoe willen gaan. Gezien het mooie weer en de kortere reistijd besluiten we naar Akumal te gaan op slechts 20 minuten rijden vanuit Tulum Pueblo.

Onze eerste stop is Akumal monkey sanctuary! Bij aankomst is het er niet druk, we zien hier zebra’s en struisvogels staan. Een raar gezicht om safari dieren te zien bij een apen verzorging. We parkeren de auto en lopen bij de entree naar binnen. We kijken op het informatiebord en schrikken hier enorm van de toegangsprijzen… $1.500 MXN (€75,-) per persoon! Wow.. dat is nog eens een dure dierentuin! Zelfs de Efteling is niet zo duur om binnen te komen (sorry nu lijken we echt op gierige Hollanders). De entreeprijs is inclusief (verplichtte) gids voor 2 uur. We twijfelen even bij de ingang maar beseffen ons al snel dat dit voor ons echt te duur is en besluiten hier weer weg te gaan.  Sorry Milan… weer geen aapjes gespot!

We rijden door naar Akumal Beach. Op de weg naar het strand springen weer allerlei mensen omhoog om je aan te houden midden op de weg. Ze vragen je vervolgens te betalen om dit gebied in te mogen rijden, wij zijn snel langs alle mensen heen gereden en dat is ook ons advies! Het gebied zelf betreden is namelijk gewoon gratis, je betaald pas entree als je het strand en natuurgebied oploopt à $110 MXN per persoon, kinderen zijn gratis. Het parkeren voor de hele dag kost $50MXN. Voorkom dus extra kosten en wordt niet afgescheept door die gasten langs de weg.

Bij binnenkomst lopen we het strand op en worden we wederom door allerlei mensen aangesproken of we willen snorkelen. Het valt wel erg op dat dit gebied enorm toeristisch is en je overal voor aan je jas getrokken wordt!

We besluiten eerst wat te gaan drinken en lopen daarna verder het strand op. Er ligt helaas wel wat zeewier langs het water wat het uitzicht een stuk minder idyllisch maakt, maar hier waren we al van op de hoogte. Het zeewier in dit gebied, van Tulum tot Playa Del Carmen tot Cancun etc ligt er op dit moment vol mee. De stank viel gelukkig mee!

In de zee zijn verschillende zwemgebieden afgezet, een gebied waar je vrij kan zwemmen en met name ook met kleine kinderen, maar een groot gebied waar je alleen met een “tour” mag gaan snorkelen. De snorkeltour duurt één uur en kost $400 MXN (€20) per persoon waarna je met een zwemvest (verplicht) met een groepje en gids mee het water in gaat om te snorkelen en zwemmen met… schildpadden! Hier staat Akumal dan ook vooral om bekend. De letterlijke vertaling van Akumal in Maya taal is: Plaats van de schildpadden.
Sharona heeft helaas flinke pech met haar nieuwe bikini… haar broekje springt open en is kapot! Dat wordt helaas niet zwemmen op onze laatste stranddag, erg zuur is dat en ze baalt dan ook ontzettend.

Na overleg vindt ze het niet erg dat ik de snorkeltour zelf ga doen.
Na het boeken van de tour en het aantrekken van een zwemvest lopen we met een klein groepje de zee in. Ik heb mijn eigen snorkel en duikbril meegenomen vanuit huis maar het huren van een snorkel en bril zit bij de prijs inbegrepen.
We zwemmen de zee in en het duurt niet lang tot dat we iets op de zeebodem zien. Het is een… SCHILDPAD! Wat een mooi, sierlijk en groot dier is het! Het betreft de Caribische schildpad en heeft prachtige tekeningen over haar schild. De gids zorgt er ondertussen voor dat we voldoende afstand houden van de schildpadden en ze zo ongestoord en vrij kunnen leven.
Na een paar happen zeegras komt de schildpad omhoog gezwommen om adem te happen, ze zwemt naar me toe en komt vlak voor mijn duikbril met haar koppie omhoog, wauw dat is nog eens dichtbij!
Daarna zwemmen we weer verder. Onderweg komen nog zeker 15 schildpadden tegen, klein en groot. Ook zien we nog wat stingrays (pijlstaartrog), allerlei kleuren vissen in het koraal, inktvissen en zelfs een electric stingray! Een pijlstaartrog die elektrische schokken kan geven van 220 Volt!
Wauw, deze tour is echt de moeite waard! Er is hier zoveel moois te zien in het heldere en ondiepe zeewater. Een echte aanrader dus en iedere peso meer dan waard!

Na de snorkeltour is het tijd om terug te gaan naar het appartement! Hier trekt Sharona een andere bikini aan en neemt gelijk een verfrissende duik in het zwembad. De kinderen zwemmen nog heerlijke mee want waarschijnlijk is dit de laatste zwempret van deze vakantie!

Na het douchen bespreken we Tulum Pueblo, het is hier eigenlijk maar een saaie winkelstraat, aan een veel te drukke weg. Waar is nou “de echte Tulum vibe”te vinden? Die hebben we hier nog niet gevonden. We besluiten met de auto naar Tulum beach te rijden. Ondanks dat de navigatie aangeeft dat het maar 10 minuten rijden is duurt het toch nog zeker een half uur i.v.m. de drukte onderweg en het omrijden door wegafzettingen en zeer slechte wegen! Er zitten hier soms gaten in de weg van 50cm diep! Als je daar in rijdt zit je zeker vast.. Eenmaal aangekomen parkeren we de auto voor $100 MXN (afgedongen van $200 MXN)!

We lopen wat rond en besluiten bij Mina Beach Restaurant te gaan zitten. Een Argentijns steakrestaurant. Het is een sfeervolle zaak met een klein privestrandje. We bestellen een lekkere biefstuk met frietjes en pasta voor de kinderen. We drinken wat biertjes en wijntjes en genieten van onze laatste avondmaal hier in Mexico. We proosten op een geslaagde vakantie en rondreis en bespreken de mooie momenten samen. Na het betalen van de duurste rekening tot nu toe, Tulum Beach is nou eenmaal erg duur! Lopen we terug naar de auto. We rijden nog een rondje door het stapgebied van Tulum en ervaren op deze manier toch nog even “het Tulum gevoel”. Met kleine kinderen heb je hier in de beachclubs echter niet veel te zoeken, maar dat is logisch.

Voldaan rijden we terug naar het appartement. De kinderen gaan naar bed en wij gaan alvast de koffers pakken. Morgen is onze laatste dag waarna we om 18:45u terug zullen vliegen naar Amsterdam. We drinken nog een laatste drankje en vallen daarna heerlijk in slaap. Wat hebben we toch een mooie tijd gehad!

Dag 15 – 12-09-2022 – Tulum en vertrek naar huis:

We worden op de laatste dag hier in Tulum wakker, we starten met een ontbijtje en laden de auto vol met onze spullen. Na het uitchecken rijden we naar de winkelstraat, voordat we beginnen aan onze anderhalf uur durende rit naar Cancun. Eerst nog op zoek naar wat souvenirs!

Eenmaal aangekomen in de souvenirwinkels beseffen we ons dat dit niet de juiste locatie om te winkelen! Alles hier in Tulum is over het algemeen erg duur, en zo ook de prijzen van de souvenirs. Zo betaal je bijvoorbeeld $650 MXN (€32) voor een toeristische asbak of shotglaasje! Een Mexicaanse deken kost hier $5.500 MXN (€275). Met afdingen krijgen we de prijs nog naar beneden naar $1.500 MXN (€75), maar zelfs deze prijs is nog veel te veel uit verhouding (wetende dat hetzelfde dekentje in Nederland te bestellen is voor €40).
We besluiten uiteindelijk geen extra souvenirs meer te kopen (koffer zat toch al vol haha) en af te sluiten met een ijsje en wat drinken. Tip: als je op rondreis bent probeer souvenirs dan te kopen op locaties die minder toeristisch zijn voor mooie prijsjes!
Milan geniet van zijn ijsje maar struikelt onderweg en laat zijn ijsje vallen, hij begint te huilen en roept: ‘mijn ijssie, mijn ijssie’. Het klassieke “kind laat ijsje vallen” en wij beginnen stiekem wat te gniffelen!

We drinken daarna nog een sapje en beginnen aan onze rit, terug naar het autoverhuur bedrijf. Auto inleveren en door naar de luchthaven van Cancun.
Na anderhalf uur rijden loopt het verkeer vast. Het is hier zo extreem druk op de weg naar het vliegveld! We doen er zeker een uur langer over dan bedacht en komen na een lange autorit aan bij Europcar Cancun. We leveren hier de auto in en krijgen onze borg terug. Een busje brengt ons naar vertrekhal 2.
Aangekomen op het vliegveld sluiten we aan in de lange rij met Nederlanders, we zijn immers vrij laat aangekomen op het vliegveld (2,5 uur van te voren). Een vriendelijke medewerker van TUI haalt ons al snel uit de rij en stuurt ons naar de premium check-in balie. Toch wel handig om een peuter mee te nemen op vakantie. We zijn vrijwel direct aan de beurt en checken in. Hier komen we er helaas achter dat ons vliegtuig i.v.m. extreme drukte op Schiphol 3 uur vertraging heeft opgelopen.
We krijgen tegoedbonnen voor wat eten achter de douane en beginnen aan de lange wacht voor ons vertrek om 22:00u s’avonds.  We eten wat hamburgers en komen nog wat bekenden gezichten tegen vanuit onze vakantie. We kletsen wat en mogen uiteindelijk iets voor 22:00u het vliegtuig in.

Bij binnenkomst krijgen we te horen, zoek maar een plekje uit. ‘Dat is raar’ denken we. We hebben toch een boarding pass met stoelnummers?
Na een plekje te hebben gevonden met 3 op een rij vliegen we in een uurtje naar Montego Bay, Jamaica. Hier stappen de mensen met eindbestemming Jamaica uit en begint er een vervelende situatie te ontstaan… wegens een storing en foutief systeem zijn er meerdere mensen op dezelfde stoel aangewezen. Al snel begint de situatie uit de hand te lopen. Iedereen staat in de gangpaden en niemand kan nog echt bewegen! De één moet naar voren, de andere moet naar achteren in het vliegtuig. Vol ongeloof openen ze ook nog de gate met passagiers vanuit Jamaica naar Amsterdam en lopen er nog tientallen mensen extra het vliegtuig in. De chaos is compleet. Ruzies en paniek breekt uit en de sfeer wordt steeds penibeler.. ook wij zitten op de verkeerde stoelen in comfort class terwijl we Economy geboekt hebben. Onze kinderen slapen echter nog en wij besluiten dan ook niet op te staan en met huilende kinderen in de gangpaden te gaan staan (want alles stond toch vast). Meerdere mensen lieten ons merken dat ze niet blij waren dat wij bleven zitten, maar wij kozen er echter voor om de rust bij onze kinderen te houden. Na een uur chaos lijkt het vliegtuigpersoneel dan eindelijk de situatie onder controle te hebben. Geloof me, die hebben het echt heel zwaar gehad! Iedereen lijkt een stoel te hebben gevonden, wij mochten blijven zitten op de Comfort Class stoelen en gelukkig kon het vliegtuig eindelijk vertrekken naar Nederland.

Na een verder rustige vlucht komen we aan in Amsterdam. De kinderen hebben goed geslapen en hebben zich prima gedragen tijdens de lange vlucht. Onze vakantie zit er nu echt op.
Het was werkelijk fantastisch! Maar we zijn wel blij om weer terug thuis te zijn.

Op naar weer een nieuw avontuur, als gezin zijnde de wereld over🤗