Rondreis Bali & Lombok 2024

Eiland hoppen op Bali & Lombok 2024

Dag 2 – 06-07-2024 – Ubud

Selamat pagi Bali!

Een nieuwe dag staat te beginnen, een reisdag naar ons volgende verblijf in Ubud waar we erg naar uit kijken.

We beginnen de dag met een heerlijk ontbijtje op de kamer en een laatste plons in het zwembad. We hebben vandaag wederom tot 10:00u (uit)geslapen en gaan op tijd beginnen met het pakken van onze spullen.

Om 12:00u staat de chauffeur ons op te wachten bij het verblijf. De accommodatie heeft deze rit voor ons georganiseerd voor een schappelijke 400.000 IDR (€23). De trip duurt zo’n 1,5 tot 2 uur, afhankelijk van de drukte en het verkeer in Ubud.

De backpacks en onze spullen worden in de auto geladen en we checken uit bij de guesthouse waar we een ontzettend prettig verblijf hebben gehad. De rit naar Ubud gaat beginnen!

Onderweg vergapen we ons aan al het moois wat Bali te bieden heeft. De unieke bouwstijlen, tempels, de natuur, maar ook het drukke verkeer. Scooters schieten ons voorbij en verkeersregels lijken hier niet te bestaan. Af en toe is het dan ook billen knijpen geblazen. Na een vlotte 1,5 uur komen we zonder veel file aan in het prachtige plaatsje Ubud. Het lijkt wel alsof we de jungle inrijden, het is hier prachtig!

Ons verblijf in Ubud hebben we vooraf geboekt en heet The Rice Joglo Ecostay. Deze locatie ligt midden tussen de rijstvelden op een zeer stille, rustgevende maar prachtige locatie. Net buiten het centrum van Ubud, op zo’n 15 minuten loopstand. De locatie is niet te bereiken per auto, onze chauffeur zet ons daarom af bij Abangan Bungalows. Op deze plek worden we opgehaald en per scooter naar onze eco lodge gebracht.

Eenmaal aangekomen op de pick up locatie worden we ontvangen door drie vriendelijke jongens die gelijk onze bagage overnemen en dit meenemen naar hun scooters.

Even spannend is het wel, één scooter neemt onze bagage mee, ze vragen ons om achterop de andere twee scooters te stappen… met 2 kinderen tussen ons in.

Milan en Romée hebben er overduidelijk heel veel zin in.

De scooter tocht begint, over smalle stoepjes, door de rijstvelden en wat is het uitzicht mooi! Milan en Romée hebben de tijd van hun leven en zitten met een big smile op de scooter.

Na een kort en rustig ritje van 5 minuten komen we aan bij The Rice Joglo.

Wat is het hier mooi! Dat is het eerste wat te binnen schiet. Een prachtig terrein met moestuinen, boerderij dieren een fijn zwembad en een nog mooiere kamer.

Onze monden vallen open als we de kamer inlopen. Het besef daalt in dat dit wel eens één van de mooiste verblijven kan zijn die we ooit bezocht hebben!

Grote ronde ramen met een fantastisch uitzicht over de rijstvelden, een heerlijke badkamer alsof je een wellness binnen loopt en er staat een hottub op het balkon naast de master bedroom. De kamer kan niet beter en het is hier werkelijk adembenemend!

Hartelijk worden we met een welkomstdrankje ontvangen door onze host Sonu. Aansluitend zwemmen we nog wat, drinken een kokosnoot en gaan daarna de omgeving verkennen.

We lopen een stuk over de wandelroute langs de eco lodge en door de rijstvelden, wauw, wauw en nog eens wauw!

Bij terugkomst duiken we met zijn allen in de hottub als de zon langzaam onder gaat. Als het donker is zien we in de rijstvelden voor ons een magisch spektakel ontstaan. Ontelbare lampjes flikkeren in de velden, het zijn vuurvliegjes!

Na het badderen en douchen gaan we op zoek naar een heerlijke avondmaaltijd. Echter blijkt in dit afgelegen stuk van Ubud vrijwel alles om 20:00u te sluiten. Gelukkig zien we nog licht branden bij Dragonfly Village, een stukje verderop. We zijn de laatste en enigste gasten als er vooraf nog druk wordt overlegd tussen het personeel en uiteindelijk wordt goedgekeurd dat we nog wat mogen komen eten. Het is een gezellig restaurantje en ze serveren alleen vegetarische gerechten. Het eten was simpel maar wel lekker en met volle buiken wandelen we weer terug.

Het is pikkedonker en we horen alleen de krekels, kikkers en allerlei andere dieren om ons heen. De vuurvliegjes verlichten het pad terug naar huis. Het was weer een topdag!

Dag 3 – 07-07-2024 – Ubud

Goodmorning Ubud!

We hebben heerlijk geslapen omringd door natuurgeluiden en we worden wakker met een waanzinnig uitzicht.

De nacht werd heel even verstoord door het geluid van een gekko in onze slaapkamer. ‘Eh ieuw’ klonk het heel luid ter hoogte van ons hoofdeind (🎶Gecko Sound in Bali). We schrokken wakker en zaten hierdoor rechtop in bed, maar konden er daarna wel om lachen.

We starten de dag vandaag weer iets vroeger, om 09:00u. We lopen eerst voor een ontbijtje naar het restaurantje hier op de eco lodge. Balinese crêpes, scrambled eggs en een vol bord met fruit, yum!

De kinderen krijgen na het ontbijt nog een wortel van Sonu om de geitjes en cavia’s te voeren.

Vandaag staan er leuke activiteiten op de planning, zo besteden we deze warme en zonnige middag bij het zwembad.

Later in de middag gaan we voor eerst een kijkje nemen in Ubud centrum. Via Tiktok heeft Sharona een bijzonder restaurant gevonden en gereserveerd, genaamd Merlin’s Magic. Een magisch restaurant waar het eten jou kiest in plaats van andersom! We laten ons verrassen.

De kinderen vragen al de hele dag wanneer we weer op scooters gaan rijden, goed plan denken wij en besluiten via Grab twee taxiscooters te bestellen. Binnen 5 minuten staan beide scooters voor onze accommodatie klaar om ons naar het centrum te brengen. Deze rit verloopt een stuk soepeler omdat we nu geen handbagage met ons meedragen. De rit duurt zo’n 15 minuten voor een drop off bij Merlin’s en de prijs is slechts 18.000 IDR (€1) per scooter. Milan en Romée vinden het geweldig, door al het gehobbel valt Romée onderweg zelfs nog eventjes in slaap in mijn armen.

Grab is een online dienst die in een aantal Aziatische landen wordt aangeboden. Het is te vergelijken met de bij ons bekende dienst Uber. Je besteld je eten bij Grab, maar ook je taxi, taxiscooter of zelfs je taxi voor huisdieren.

Onze reservering bij Merlin’s Magic is om 19:00u in de avond en we hebben nog anderhalf uur de tijd om rond te wandelen en wat te drinken. Het startpunt is in ieder geval bij het restaurant zodat we weten waar we moeten zijn.

Na een korte wandeling door de drukke straten van Ubud en een heerlijk drankje op een terras lopen we hongerig weer terug.

Bij binnenkomst in de entree voelt het gelijk bijzonder, een Harry Potter vibe. Er is van alles te zien voor de kids zoals een oneindige (spiegel) tunnel in de vloer en een apparaat om de toekomst te voorspellen, erg leuk bedacht.

Over een transparante trap loop je vervolgens naar boven waar het restaurant zich bevindt. Eenmaal boven aangekomen begint de magie, deze plek is betoverend mooi. Het plafond is volledig bedekt met hangplanten, er is een grote lichtkoepel en de gekleurde lampen lichten alles mooi uit.

Eenmaal aan tafel volgt de uitleg en het keuzemoment.. kiezen we voor een standaard á la carte? Of gaan we voor de beleving en verassing? Voor ons is de keuze snel gemaakt en kiezen dan ook voor de beleving. Voor Milan en Romée bestellen we een gerecht van de menukaart.

“De show begint” wanneer de serveerster tarotkaarten tevoorschijn tovert. Uit deze stapel kaarten kiezen we ieders drie kaarten welke het verleden (voorgerecht), heden (hoofdgerecht) en toekomst (nagerecht) vertegenwoordigen.

Op de kaarten staan persoonlijke boodschappen en een code van de menukaart. Na het trekken van de kaarten worden we dan ook verzocht om in de menukaart te checken of we akkoord zijn met de door de tarot kaarten gekozen gerechten. We twijfelen niet en gaan de uitdaging aan!

Sharona krijgt een mangosalade vooraf, een  pasta tortellini als hoofdgerecht en een passievrucht toetje.

Ik krijg een voorgerechtje met vis, een pasta bolognese en een chocoladecake achteraf.

De voorgerechten vallen bij ons beide wat tegen door de grote hoeveelheid koriander. Maar het hoofdgerecht en toetje zijn heerlijk!

Met volle buikjes betalen we de tot op heden hoogste rekening hier op Bali van 1,7 miljoen IDR (€96). Niet gek voor een avondje uit eten met z’n viertjes!

Worth the hype?

Het restaurant is onwijs mooi en sfeervol opgezet. Het eten is lekker en de ervaring van het niet zelf kiezen van je avondeten is bijzonder. De show er omheen is leuk, maar daar moet je van houden. De prijs van het arrangement is 600.000 IDR (€34) per persoon en dat valt reuze mee. Maar met een beetje pech trek je net de kaarten van de goedkopere gerechten op de kaart en betaal je uiteindelijk meer dan dat je deze gerechten á la carte had besteld. Het is dan ook letterlijk niet meer dan een gokje wagen en je betaald dan ook voor de ervaring.

Wij vonden het in ieder geval heel leuk om een keer mee te maken.

Buiten aangekomen staan de scooters van Grab weer op ons te wachten en rijden we rustig terug naar ons huisje. We zijn moe en besluiten dan ook om vanavond op tijd te gaan slapen. Morgen verlaten we dit heerlijke plekje en vertrekken we naar ons derde verblijf, we hebben besloten om wel in Ubud te blijven omdat er in de omgeving nog zoveel moois te zien is.

In bed horen we in de verte Balinese klanken en trommelgeluiden als we in slaap wegdommelen. Het was weer een fijne dag.

Dag 4 – 08-07-2024 – Ubud

De laatste ochtend hier op deze fantastische plek breekt aan, vandaag gaan we hier uitchecken om naar ons derde verblijf te gaan.

Om 09:00u gaan we richting het ontbijt, check out is om 11:00u, dus na het heerlijke ontbijtje is het weer tijd om de backpacks te pakken.

Inchecken bij ons volgende verblijf kan pas om 15:00u in de middag, om die reden blijven we nog even hangen bij de eco lodge en aangezien we nog een mooie wandeling willen maken over de rijstvelden, komt dat goed uit. Met de zon hoog aan de hemel beginnen we aan de hike. De omgeving blijft ons verrassen en genieten er enorm van. Aan de ene zijde zie je rijstvelden zover het oog reikt, aan de andere kant kijk je de jungle in met alle mooie flora die daar bij hoort. Onderweg maken we nog wat mooie drone beelden en kopen we een BVO’tje voor de kinderen (banaantje voor onderweg) en keren we na een uurtje weer om naar de lodge. Het is hier echt genieten.

Bij terugkomst nemen we nog wat drinken en een middagsnack waarna het tijd is om afscheid te nemen van de locatie en van onze vriendelijke host Sonu. Ze brengen ons met scooters terug naar het centrum en stappen daar in een Grab naar ons nieuwe verblijf.

Last minute hebben we via Booking een mooie villa geboekt op zo’n 1,2 km afstand van het oude adres in Ubud, Villa Karma genaamd.

Door de drukte op de weg in Ubud duurt de rit van 1,2km maar liefst 20 minuten en bijna op de locatie aangekomen blijkt dat onze Grab taxi het adres niet kan vinden. We rijden nog wat rond maar komen er niet aan uit. We besluiten de host te bellen wat uiteindelijk via een videogesprek heeft geleidt tot het vinden van de nogal verborgen villa. Helaas heb ik hiervoor internet op mijn telefoon moeten inschakelen met een mega telefoonrekening tot gevolg..! Dit werd achteraf gezien een zeer duur taxiritje.

Na een half uurtje komen we aan op de locatie en worden we zeer vriendelijk ontvangen door de eigenaar van de villa. De villa ziet er heel netjes en modern uit en is recent gerenoveerd. We hebben twee slaapkamers, een woonkamer en privé tuin met zwembad voor ons alleen. Dat is toch ook wel even lekker. We nemen nog een snelle duik in het zwembad voordat we een bezoekje brengen aan de supermarkt hier om de hoek.

Na het halen van nieuwe boodschappen bestellen we twee scooters via Grab om ons bij het centrum af te zetten. We zitten wederom op een kwartier lopen van het centrum af, maar willen de energie in de beentjes van de kinderen sparen.

Eerst geld pinnen en daarna wandelen we lekker door het bruisende centrum.

We stoppen bij Mai Malu Warung. Een restaurantje met Balinese, Indische maar ook een Westerse kaart. Na het zien van de kaart is het snel duidelijk. Het wordt een nasi goreng voor ons alle vier!

Het eten smaakt weer fantastisch en ook de kinderen smullen van hun nasi, kipsate en gebakken eitje. We sluiten af met een lekker toetje, een pisang goreng (gebakken banaan) met ijs.

Na het eten struinen we nog even door de straten, maar gelijk valt op dat vrijwel alles dicht gaat, het is 22:00u s’avonds en van een bruisend nachtleven lijkt hier in Ubud geen sprake. Met moeite vinden we nog een restaurant waar we een afzakkertje kunnen drinken.

Ubud is niet de plek als je tot diep in de nacht uit wilt gaan en het nachtleven opzoekt. Je komt hier voor de rust en de cultuur en voor ons is dat helemaal prima. Om die reden hebben we de uitgaansgebieden van Bali nog ontweken, want met kinderen heb je daar toch vrij weinig te zoeken.

Na een lekker drankje stappen we weer op de scooter naar onze villa. Morgen wordt weer een hele leuke dag met ontzettend veel leuke geplande activiteiten. Maar nu gaan we lekker slapen, tot morgen!

Dag 5 – 09-07-2024 – Ubud

Goodmorning sunshine! Deze ochtend gaan we om 08:00u uit bed, redelijk vroeg voor wat we tot nu toe gewend zijn. De reden? We hebben een dag vol met leuke activiteiten op de planning staan. Via de host van de villa hebben we een privé chauffeur gereserveerd die ons vandaag de hele dag naar allerlei mooie plekken en bezienswaardigheden heen brengt in en rondom Ubud. De kosten voor de privé chauffeur bedraagt 700.000 IDR (€40) voor een hele dag.

Snel smeren we nog een boterham als ontbijt en om 09:00 staat onze chauffeur Gusty op ons te wachten bij de voordeur.

Na drie kwartier rijden door de heuvels en langs de rijstvelden van en rondom Ubud komen we aan bij de eerste stop van de dag, het Mason Elephant Park lodge. Dit is een park waar ze Sumatraanse olifanten opvangen en verzorgen die gewond zijn of bedreigd worden door stropers in Sumatra. Ook hebben zij een fokprogramma om de populatie in stand te houden omdat de populatie in Sumatra snel terugloopt.

Bij de ingang kiezen we voor het Elephant Safari Ride pakket inclusief entree tot het park. De entreeprijs is niet mals, voor 2,9 miljoen IDR (€164) mogen we met zijn viertjes naar binnen. Ondertussen blijft onze chauffeur Gusty geduldig bij zijn auto op ons wachten.

Het duurt zo’n 2,5 uur voordat onze safari begint, dat geeft ons tijd om door het park te wandelen en alles te bezichtigen. Het park ziet er fantastisch en goed opgezet uit. Een tropische oase en er is veel te doen en te zien. Al snel zien we de eerste olifanten staan en Milan en Romée worden gelijk enthousiast!

Als we aankomen bij het meer wordt duidelijk wat ons vandaag te wachten staat.. we gaan vandaag een echte interactie hebben met de olifanten!

In het olifantenpark zijn er diverse opties en activiteiten te boeken en de entreeprijs hangt af van het pakket die je kiest. Je kunt hier een rondrit maken op de rug van een olifant (Elephant Safari Ride) maar tegen een meerprijs heb je ook de mogelijkheid om een olifant te wassen (Elephant Wash) en/of met een olifant te badderen (Elephant Bath). Het lijkt/voelt omstreden om deze activiteiten te doen met “wilde dieren” en het is dan ook twijfelachtig of de olifanten echt gelukkig worden van deze toeristische bezigheden. De olifanten leven echter niet meer in het wild en worden gekoppeld aan een verzorger (Mahout) die jarenlang met de dieren traint en een band met ze opbouwt. Er wordt goed voor de dieren gezorgd en de regering en het park zelf staan 100% achter hetgeen wat zij doen en aanbieden, meer info hieronder:

Als we aankomen bij het grote buitenverblijf staan er volwassen olifanten en één babyolifantje voor het hek. Er is een kraampje waar je een mandje met fruit voor de olifanten kan kopen voor 50.000 IDR (€3). Milan en Romée kopen samen een mandje en lopen gespannen naar de olifanten toe. Milan durft het aan en wanneer de slurf van de olifant naar hem toe komt geeft hij de olifant een stuk fruit. Romée vindt het toch te spannend en deinst een stuk achteruit. De olifant eet vervolgens gretig de rest van het fruit op, Milan is al heel zijn leven gek op olifanten en vond het geweldig!

We drinken nog wat in het restaurantje en lopen een ronde over het park. Als de 2,5 uur verstreken zijn komen we aan bij de opstapplaats bij de olifanten. Milan en Romée vinden ook dit enorm spannend, maar nadat ze eenmaal plaats hebben genomen op de zetel op de rug van de olifant beginnen ze beide te lachen. Als de olifanten de eerste stappen maken schudden en hobbelen we hard heen en weer. Wauw wat een ervaring!

De rondrit begint als we langzaam en stap voor stap het park in lopen. In totaal duurt de rit zo’n 20 minuten, door het park, een stuk door de jungle en eindigt vervolgens met een wandeling door het water. Onze olifant heet Boris en is 38 jaar oud. De Mahout legt uit dat hij 20 jaar geleden samen met Boris vanuit Sumatra naar Bali is gekomen en dat de band tussen hen ontzettend sterk is en vergelijkbaar is met hoe wij die ervaren met onze huisdieren.

De olifanten blazen met hun slurf nog wat water in de lucht en lopen dan rustig terug naar het eindpunt.

Ondanks de twijfel vooraf hebben we toch een hele mooie ervaring gehad, eentje die we nooit meer zullen vergeten.

Onder de indruk wandelen we terug naar de uitgang van het park en zien we Gusty al weer vrolijk naar ons zwaaien. We stappen in en gaan nu naar onze volgende bestemming, een koffiehuis genaamd Intan Sari Luwak Coffee Garden. Maar eerst stoppen we onderweg voor een snelle (toch niet zo snel met kinderen) lunch.

Na een korte rit stoppen we bij een prachtig gebouw met ronde rieten daken. Het restaurant waar we gaan lunchen heet Teba Sari. Na een heerlijke lunch gaan we naar het koffiehuis hier vlakbij.

Bij binnenkomst wordt duidelijk dat dit geen standaard koffietour wordt, zoals we deze al vaker hebben gedaan in andere landen. Al snel komen we er achter wat een kopie luwak is. Dit is namelijk geen standaard kopje koffie, maar één van de duurste koffiesoorten ter wereld.

We krijgen uitleg over het proces van het maken van deze koffie. De rauwe koffiebonen worden namelijk opgegeten door een luwak (civet kat) waarvan het dieet uit alleen koffiebonen bestaat. Het vruchtvlees verteerd en de bonen fermenteren in de maag van de katachtige.

De uitwerpselen van de civet kat bestaan dus volledig uit… koffiebonen!

De uitwerpselen (bonen) worden vervolgens verzameld, gewassen en van hun schil ontdaan. De bonen worden geroosterd en hieruit ontstaat een kopje Luwak koffie!

We hadden er al wel eens van gehoord, maar nu krijgen we dus de kans om deze koffie zelf te proberen. Wij zijn toch wel benieuwd en gaan de uitdaging aan.

We bestellen twee luwak koffie’s en krijgen er een heel dienblad met testers (diverse smaken koffie en thee) bij.

De luwak koffie smaakt bijzonder maar toch hartstikke lekker. Het ruikt, smaakt en ziet er ook gewoon uit als koffie en je moet er dan ook niet te veel bij stil staan dat je uitwerpselen drinkt. De verschillende soorten thee en koffie hebben we vervolgens ook geprobeerd en besluiten in het winkeltje een zak van 100 gram luwak koffiebonen (€30) en een zak van 200 gram mangosteen thee (€14) te kopen. Romée vond vooral deze thee erg lekker.

Op naar onze volgende bestemming, de Ulu Petanu waterval.

Deze waterval bevindt zich op korte afstand van Ubud en we komen hier na een kwartiertje rijden aan.

De entree is 20.000 IDR per persoon (€1) en na een flinke afdaling via traptreden naar beneden komen we aan in een oogverblindend mooie vallei en jungle.

Nog een stukje lopen en dan zien we de waterval, het water klettert van boven hard naar beneden. Het is een prachtig gezicht.

Je kan hier ook zwemmen, maar het is al laat in de middag en bewolkt, dus blijven we op het droge.

Ik pak de drone erbij om een mooi shot van de waterval te maken, maar dan gaat het helemaal mis. De drone raakt een boom en valt hard op de rotsen kapot.

In mineur probeer ik toch nog te genieten van het mooie stukje natuur. Milan en Romée zijn inmiddels erg vermoeid van de lange dag en daarom besluiten we terug te lopen naar de auto. Terug naar de villa. We hebben ondanks het ongeluk met de drone een waanzinnige dag gehad, mooie ervaringen opgedaan en veel gezien en gedaan.

S’avonds gaan we uit eten in Ubud centrum. Maar al snel valt Romée in slaap bij Sharona op schoot. Na het eten is het tijd om terug te gaan en lekker te gaan slapen. Morgen de laatste uurtjes in Ubud waarna onze rondreis verder gaat naar de volgende bestemming.

Dag 6 – 10-07-2024 – Pitstop Candidasa

We starten de dag ontspannen in de villa, om 11:00u moeten we uitchecken. We halen een ontbijtje in de lokale supermarkt en op het gemak verzamelen we onze spullen.

Omdat we gisteren veel activiteiten gepland hadden en te weinig tijd hadden, hebben we onze chauffeur Gusty gevraagd of hij ons vandaag weer op sleeptouw wil nemen.

Om 11:00u staat Gusty weer trouw op ons te wachten en helpt ons mee met het inladen van onze bagage. De eerste stop van deze dag is de Tegalalang rijstvelden. Misschien wel één van de mooiste rijstvelden van Bali, maar daarbij ook de meest toeristische van allemaal. Na een kwartier rijden komen we aan bij de rijstvelden en betalen we 50.000 IDR (€3) voor de entree. Milan en Romée mogen gratis mee.

Het uitzicht over de rijstvelden is adembenemend mooi en langzaam dalen we via traptreden de heuvel af. Er is hier van alles te doen en de meest populaire activiteit is dan ook de enorme schommels of ‘love swings’ met uitzicht over de rijstvelden. Goedkoop is het niet, want je betaald zo’n 600.000 IDR (€34) voor een beurt op de schommel. Je telefoon geef je af aan het personeel en eenmaal op de schommel volgt er een hele foto- en videoshoot. Met allerlei insta trucjes wordt vervolgens je telefoon volgeschoten met foto’s en filmpjes, say cheese!

Je kan hier ook ziplinen, met een airbike over een tokkelbaan, op allerlei plekken op de foto in gevlochten hartvormige stoelen, maar vooral ook lekker van het uitzicht genieten en wandelen. Wij kiezen alleen voor dat laatste.

Erg exclusief is deze locatie niet en er lopen dan ook dagelijks ontzettend veel toeristen rond. Je moet het wel een keer gezien hebben, vinden wij.

Na deze locatie rijden we door voor een tussenstop bij een drone reparatiewinkel. Na de crash van gisteren heb ik online een aantal winkels gevonden hier op Bali die gespecialiseerd zijn in het repareren van gecrashte drones. Eén van deze winkels ligt op de route naar onze volgende en voorlopig laatste bestemming op Bali in Candidasa.

Na anderhalf uur rijden komen we aan bij Service Drone Bali. Deze meneer heeft het zo gezien en binnen 3 minuten vervangt hij wat onderdeeltjes en de drone is weer gemaakt! De schade viel uiteindelijk mee en we moesten €46 afrekenen. We kunnen weer vliegen en mooie shots maken!

Nog een half uurtje doorrijden en dan komen we aan in het kustplaatsje Candidasa. We hebben hier voor één nacht een veel te mooi (toch goedkoop) verblijf geboekt. Morgen vertrekken we namelijk met de boot via de dichtbij gelegen haven Padang Bai naar het eiland Gili Air!

Het verblijf heet Bali Santi Bungalows. We hebben hier een familiebungalow geboekt.

Als we het terrein oplopen horen we de zee en lopen we naar onze bungalow. Wauw!

De bungalow (meer een villa) is groot, heeft twee aparte slaapkamers, twee badkamers waarvan één in de buitenlucht met een vrijstaand bad. Op het terras hebben we nog een klein privé zwembad. Dit is zo’n droom verblijf waar je aan denkt als je Bali zegt.

Deze accommodatie hoort zeker thuis in onze top 3 verblijven aller tijden!

Het is al middag en onze tijd hier is schaars. We trekken dus snel onze zwembroeken aan en nemen een duik in het zwembad. Het is een infinitypool met uitzicht op het strand en de zee. Wat een mooi plaatje!

S’avonds eten we hier in het restaurant. In de verte zien we de lampjes op Nusa Penida en Nusa Lembongan branden. Eén van deze eilanden staat ook nog op onze to go lijst van deze rondreis. Morgenochtend worden we om 08:30u opgehaald om naar de haven te gaan en maken het dan ook niet al te laat vanavond. Het was helaas een kort bezoek hier op deze mooie plek, het is letterlijk een pitstop in Candidasa.

Dag 7 – 11-07-2024 – Gili Air

Om half 8 gaat deze ochtend de wekker, omdat we hier maar één nacht verbleven staan onze backpacks nog ingepakt klaar, alleen de toilettas en wat kleren wegstoppen en dan zijn we klaar om aan het volgende deel van onze reis te beginnen.

We checken uit en worden opgehaald door een chauffeur van de veerpond dienst naar de Gili eilanden. Na het zien van verontrustende video’s op Social Media en de naam “horrorboot van Bali naar Gili” hebben we gekozen voor Ekajaya Fast Ferries. Volgens de recensies is dit één van de betere bedrijven met betrouwbare boten. Ekajaya is dan ook de duurste aanbieder die we online konden vinden. Een enkele reis voor ons vieren naar Gili Air kost €138.

Sharona is geen fan van boottochten en wordt snel zeeziek en aangezien er ook fastferries zijn waar het water door de ramen naar binnen klapt, nemen we liever geen risico’s.

Aangekomen bij de receptie van Ekajaya volgt een check-in en krijgen we onze boarding passen.

Helaas verloopt de reisdag vanaf hier niet helemaal zoals we gehoopt hadden…

Milan is wagenziek geworden en geeft over tijdens het wachten bij de servicebalie. Gelukkig voelt hij zich daarna weer beter.

Na een half uurtje wachten krijgen we te horen dat we naar de haven van Padang Bai mogen lopen of zo’n 100m afstand. Samen met alle andere toeristen lopen we met onze bagage die kant op.

Nog even wachten en dan legt onze boot aan, de bagage wordt ingeladen en daarna stappen we aan boord.

De tocht naar Gili Air duurt zo’n 2,5 uur en heeft twee tussenstops op Gili Trawangan en Gili Meno. Twee buureilandjes van Gili Air.

Gili T en Gili M staan vooral bekend om het uitgaansleven, Gili Air staat meer bekend als rustig eiland en dus veel meer geschikt voor kleine kinderen.

De zon schijnt en de zee is rustig, een goed voorteken voor een tocht over zee.

Wanneer de boot vertrekt begrijpen we ook waarom het een fast ferrie is, deze boot vliegt over het water!

Het eerste half uur varen we over een vlakke en rustige zee, het lijkt dan ook meer op een busritje. Maar eenmaal op open water aangekomen merken we dat de boot meer en meer begint te deinzen. Het water spuit aan de zijkanten omhoog en de boot begint aanzienlijk meer te klappen op het water.

Sharona ziet de lol er al snel niet meer van in.

Milan ligt lekker te slapen op de stoel en Romée slaapt bij mij op schoot. Ze wordt ineens wakker en wat volgt is een hele slechte recap van onze vliegreis naar Mexico….. 🤢. Waar een lege Pringles bus wel niet goed voor kan zijn.

Onderweg horen we steeds meer vervelende geluiden om ons heen, het bleek een echt braakfestijn te worden!

Na ongeveer 2 uurtjes leggen we aan bij de haven van Gili T. Het grootste deel van de passagiers stapt hier uit.

Nu nog 5 minuutjes door naar Gili M en daar krijgen we voor het eerst zicht op Gili Air!

Na een tweede drop off, varen we nog eens 5 minuten door naar ons eilandje. We worden in zee opgepikt door een kleinere boot, we stappen hierop over en varen vervolgens rustig naar het vaste land. Het eiland is prachtig!

Is dit dan wat ze noemen de “horrorboot van Bali naar Gili”?

Persoonlijk vond ik de overtocht reuze meevallen en heb ik in het verleden ruigere boottochten gemaakt. Sharona daarentegen vond dit al enorm spannend (lees: verschrikkelijk).

Nou kan ik me voorstellen dat een boottocht bij slecht weer, regen, storm of gewoonweg veel wind een hele andere ervaring zal geven.

Mocht je nou geen zin hebben in de “horror boot” dan zijn er ook privé boten en andere veerponden beschikbaar. Let op; een “normale ferrie” doet er zo’n 5 uur over en de kwaliteit en ervaring van de overtocht blijft afhankelijk van de weercondities.

Tip: Neem altijd reistabletjes mee als je snel zeeziek wordt!

Als we het vaste land op lopen zie ik bij Sharona een duidelijke opluchting.

We zijn er, Gili Air!

We stappen vervolgens in bij een paard met wagen. De Gili eilanden hebben geen gemotoriseerd vervoer, alles wordt hier op de fiets, e-scooter of met paard en wagen gedaan. Ons verblijf is zo’n 10 minuutjes rijden en zo hobbelen we over de zandwegen richting ons verblijf aan het strand.

We hebben geboekt bij Island View Bungalows. Een mooi opgezet terrein met heerlijke huisjes en aan het strand. Het heeft zijn naam te danken aan het uitzicht op het buureiland Gili Meno.

We zitten aan de westkant van het eiland, de kant waar de zon ondergaat en dat belooft een waanzinnig schouwspel van kleuren als de zon straks ondergaat.

We nemen onze eerste duik in zee, het water is heerlijk warm, helder en turquoise van kleur. De zeebodem is maar een klein deel zand en bestaat verder uit zacht zeegras.

Milan en Romée zijn hier helemaal in hun element en er wordt dan ook gespeeld naar hartelust!

We hebben vier nachten geboekt hier, tijd om even uit te rusten, te relaxen en te genieten van deze oase aan rust en beachvibes!

Na een paar uurtjes chillen en zwemmen begint de zon onder de horizon te verdwijnen. Alle kleuren geel, oranje en roze kleuren de lucht. Wat is dit een plaatje en wauw wat zijn we aan het genieten!

Nu de zon onder is gaan we lekker douchen. We hebben een buitendouche en wanneer we omhoog kijken zien we de sterren boven ons stralen.

Op Tripadvisor vonden we een heel hoog aangeschreven restaurantje Warung Sunny genaamd. Dit op korte loopafstand van onze bungalow. We hebben hier lekker gegeten maar hadden er wel meer van verwacht, het viel een klein beetje tegen ten opzichte van onze andere maaltijden op Bali.

Voldaan van deze dag lopen we terug en gaan we op tijd naar bed, we zijn allemaal erg moe en snakken naar een goede nachtrust. Morgen worden we weer wakker op dit stukje paradijs!

Dag 8 – 12-07-2024 – Gili Air

Selamat pagi Gili! We worden wakker met het geluid van de golven op de achtergrond.

Vandaag wordt weer een heerlijke stranddag.

We beginnen de dag met een lekker gratis ontbijtje en kopje koffie aan het strand. Op het eiland rijden veel elektrische scooters rond, dit lijkt ons een ideaal (en lui) vervoersmiddel en besluiten twee scooters te huren voor de aankomende drie dagen. De scooters gaan niet heel snel en hebben een aangename maximale snelheid van 20km/u. Gili Air is een klein eiland en heeft een doorsnede van ongeveer 1 km. Het heeft een tal van smalle paden en zandwegen en om de komende dagen alles lopend te doen zien we dan ook niet zitten. Ons verblijf zit net buiten het “centrum” van Gili, aan de rustige kant (wat ook heel prettig is). Maar wanneer we het bruisende centrum willen opzoeken moeten we toch een stukje terug het eiland op.

De zon brand aan de hemel met een strak blauwe lucht en een heerlijke zee. Er wordt weer flink gezwommen, gespeeld en genoten vandaag. We bouwen samen een groot zandkasteel!

In de middag staan onze scooters klaar en gaan we het eiland verkennen. We raken een aantal keer verdwaald, maar op een klein eiland kom je ook zo weer ergens op een strand uit. We hebben vrijwel heel Gili gezien binnen een half uur.

Er zijn hier een tal van leuke winkeltjes, restaurants en gezellige beachbars.

Eenmaal terug aangekomen bij ons verblijf bestellen we lunch en daarna duiken we weer de zee in!

In de namiddag kijken we samen met heel veel mensen op het strand naar de tweede mooie zonsondergang. We maken foto’s en de drone wordt ook nog even ingezet. Als de zon onder is gaan we douchen en ons klaar maken voor de avond.

We rijden met de e-scooters eerst naar de supermarkt voor wat lekkers, daarna rijden we het strand af, op zoek naar een restaurantje en gezelligheid.

We komen uit bij Gili Lumbung, een beachbar en restaurant. Er zit een bandje te spelen en het is hier gezellig druk.

We genieten van de maaltijd en live muziek en sluiten de avond mooi af. Het is een donkere en heldere nacht vandaag en als we naar boven kijken zien we ontelbaar veel sterren en de melkweg.

Morgen staan er weer leuke activiteiten en natuurlijk veel zwemmen gepland, we kunnen niet wachten!

Sharona en de kinderen gaan vervolgens lekker slapen en ik loop met mijn cameraspullen nog even terug naar het strand om de melkweg vast te leggen en wat astrofotografie te oefenen 🔭 🤩.

Dag 9 – 13-07-2024 – Gili Air

An other day in paradise. Vandaag hebben we heerlijk uitgeslapen en we starten de dag wederom met een goed ontbijtje op het strand.

Deze ochtend en middag hebben we leuke activiteiten op de planning staan. Vandaag gaan we snorkelen aan de oostzijde van het eiland!

Op Gili Air vind je bijna in iedere straat wel een touroperator die snorkel en duik excursies aanbiedt. Je gaat dan met een bootje langs de drie Gili eilanden op zoek naar de beste en mooiste plekjes om te snorkelen of duiken.

Via ons verblijf kregen we de tip om eens aan de oostzijde van het eiland te gaan snorkelen, dit zou namelijk een hotspot zijn voor het zien van zeeschildpadden. Vooral bij Sandy Beach Bungalows aan de noord-oost kant moet de kans groot zijn op een ontmoeting met deze prachtige dieren.

Vol goede hoop en zin vertrekken we met de scooters naar de andere kant van het eiland. De eerste stop maken we op de zuid-oost kant van het eiland. We zien een aantal bootjes en grote groepen mensen in zee die aan het snorkelen zijn, zouden we hier iets kunnen zien?

We parkeren onze handdoeken in het zand, snel zet Milan zijn snorkelmasker op en ik mijn duikbril.

Milan vindt het best spannend en heeft buiten het zwembad nog nooit eerder in de zee gesnorkeld. Samen zwemmen we hand in hand de zee in en bij het zien van de eerste tropische vissen tussen het koraal voel ik dat Milan lichtjes in mijn hand begint te knijpen van opwinding. Als ik naar hem kijk zie ik fonkelende oogjes en een grote lach op zijn gezicht, vol verbazing en geluk. Even boven water roept hij enthousiast; ‘vissen pap, ik zie overal vissen’. Wauw wat is dit leuk!

We zien allerlei soorten vissen, maar helaas zijn we nog geen schildpadden tegen gekomen.

Eenmaal terug op het strand verteld Milan opgetogen wat hij allemaal gezien heeft, nu is Romée aan de beurt!

Voorzichtig ga ik met Romée het water in, het snorkelmasker is voor haar net iets te groot en daarom blijven we wat dichter bij de kant. Maar ook Romée ziet al snel vissen zwemmen en wordt net zo enthousiast als Milan. Ze schreeuwt ‘Vissennnnn!’

Sharona is niet zo’n fan van de zee, maar vandaag zet ze dat gevoel van zich af en gaat er helemaal voor. Samen met Milan wordt er heerlijk gesnorkeld maar helaas nog steeds geen schildpadden gezien..

We pakken de scooters en rijden door tot aan Sandy Beach Bungalows.

Wat opvalt is dat hier vrijwel geen mensen aan het snorkelen zijn, is dit dan toch niet zo’n goede plek?

Deze keer duik ik alleen in het water en na een paar minuten snorkelen zie ik iets in mijn ooghoek verschijnen… yes! Het is een schildpad!

Vol adrenaline zwem ik terug naar de kant, maar dan voel ik iets pijnlijks op mijn arm. Het brand en prikt net als bij een kwallenbeet, ik kijk onder water maar zie niets. Au, nog eens en nu op mijn schouderblad, snel ga ik het water uit.

Achteraf horen we dat hier hele kleine Meduse kwallen in de branding zitten, klein en vrijwel onzichtbaar en ook niet gevaarlijk. Wel geeft het een heel vervelend gevoel.

Vanaf de kade en genietend van een lunch zien we op steeds meer plekken in zee “donkere ronde vlekken” ontstaan. Als de ober deze plekken in zee aanwijst blijken dit allemaal schildpadden te zijn en af en toe zie je een hoofdje boven water uitkomen om lucht te happen. Wat ziet dat er leuk uit!

Sharona en Milan zien dichtbij een hele grote schildpad zwemmen, ze springen snel het water in maar vergeten in de haast dat Milan helemaal geen zwembandjes aan heeft. Snel doen ze de bandjes om en zwemmen en snorkelen vervolgens om de grote schildpad heen. Milan vindt het toch wel indrukwekkend en spannend, zo’n joekel van een schildpad!

We hebben vanmiddag tijdens het snorkelen wel 8 schildpadden gezien en tijdens mijn laatste keer snorkelen sta ik ineens oog in oog met een zeer giftige (maar ongevaarlijke) zee slang! Het is een ringslangplatstaart, wat een gaaf beest is dat.

De rest van de middag besteden we aan winkelen in de winkelstraat en op het strand bij ons verblijf. We kijken en dutten in bij de zonsondergang en s’avonds gaan we uit eten bij het zeer populaire Italiaanse restaurant Mama Pizza. We hebben tot nu toe alle dagen Indisch gegeten, dus vanavond wijken we hier één keer vanaf😉

Het was weer een heerlijke dag en zijn ook weer bijzondere ervaringen rijker.

Het was een grote wens van mij om te gaan snorkelen met het hele gezin, een wens die vandaag, met een flink aantal bonussen, in vervulling ging. Het was fantastisch!

Dag 10 – 14-07-2024 – Gili Air

Onze laatste volledige dag op Gili Air breekt aan. Vandaag is een dag dat alles mag en niets moet. Een dag waar plannen worden gemaakt maar ook zo weer overboord worden gegooid. Vandaag gaan we relaxen, punt.

S’ochtends lopen we naar het strand, nemen plaats in het strandhutje voor ontbijt. Wat we toen nog niet wisten is dat we deze plek de gehele dag niet meer zouden verlaten.

We hebben vandaag gezelschap van twee Belgische gezinnen in het strandhutje naast ons. Gezellige mensen en er wordt de hele dag gekletst, gegeten en gedronken.

De kinderen spelen met zijn allen heerlijk in de zee en op het strand maken ze hartjes vormen van stukjes koraal. Met drones worden er nog allerlei mooie shots gemaakt.

De dag vliegt voorbij, en we zijn nog steeds geen centimeter verplaatst!

In de namiddag genieten we voor de laatste keer van de adembenemend mooie zonsondergang, althans op deze plek.

In de avond gaan we uit eten onder het genot van live muziek, het eten smaakt ons helaas niet vanavond en besluiten dan ook volle borden te laten staan. Dit was dan ook de slechtste nasi goreng die we tot nu toe geproefd hebben. Met een Bintang biertje en Bintang Radler sluiten we de avond af en gaan dan lekker naar ons huisje.

We hebben misschien niet veel ondernomen vandaag, maar het was toch zeker wel echt genieten! Morgen vertrekken we met een speedboot naar onze volgende bestemming en het volgende eiland, Lombok!

Dag 11 – 15-07-2024 – Gili Air naar Lombok (Kuta)

Vandaag is de dag dat we dit fijne eiland gaan verlaten. We pakken onze spullen in, checken uit en genieten nog van een ontbijtje en drankje op het strand.

Even later worden we opgehaald door een paard met wagen om ons naar de haven te brengen.

Vanuit Gili Air zijn er een beperkt aantal mogelijkheden om op Lombok te komen, via de publieke boot of je boekt een privé speedboot. Het voordeel van de publieke boot is dat deze om het uur/anderhalf uur vertrekt, het nadeel van de publieke boot is dat deze snel vol zit met lokale inwoners en je eventueel moet wachten tot dat er plek is op deze boot. Met de speedboot hoef je niet te wachten en wordt je direct naar je bestemming gebracht!

Via het verblijf boeken we een privé speedboot voor 400.000 IDR (€22). Om 13:00u worden we ontvangen op de haven en lopen vervolgens langs alle wachtende passagiers naar ons bootje. Wat een luxe!

Na een kwartiertje varen komen we aan op onze nieuwe bestemming, Lombok!

Op de boot is ons nog een chauffeur “aangesmeerd” voor hetzelfde en dikke prima bedrag van €22, de autorit duurt zo’n 2 uur naar ons volgende verblijf in Kuta Mandalika Lombok, helemaal in het zuiden van het eiland. Het kost op deze manier totaal geen moeite om je reis te regelen, heerlijk!

Als we weer voet aan land zetten op de haven van Bangsal worden onze backpacks, koffer en tassen (ongevraagd) meegenomen door een paar mannen die ons naar de auto begeleiden. Even denken we nog dat het backpacken je wel erg makkelijk wordt gemaakt aangezien ze overal je tas voor je dragen, helaas bleek het dit keer geen “service van het huis” te zijn en de mannen steken na het dragen van onze spullen hun hand naar ons uit en vragen om Rupiah’s. We geven de mannen wat geld en hebben hiermee ook gelijk een lesje geleerd.

Eenmaal onderweg in de auto vergapen we ons aan de mooie natuur hier op Lombok. We rijden door de heuvels en wanneer ik aan onze chauffeur vraag of er ook apen in Lombok te vinden zijn is het antwoord dan ook snel gegeven, JA! Nog geen minuut later zien we de eerste aapjes langs de kant van de weg lopen. Bovenop de heuvel maken we een korte stop, tussen de apen en met een prachtig uitzicht.

Milan en Romée krijgen koekjes van de chauffeur om aan de aapjes te voeren en vinden het prachtig wanneer de aapjes de koekjes voorzichtig uit hun handen aanpakt.

Wanneer Romée een vol zakje met koekjes in haar handen krijgt gaat het mis, een hebberige aap loopt op Romée af en grist het hele zakje zo uit haar handen. Romée is niet onder de indruk, maar de koekjes zijn nu wel gelijk op.

Onderweg passeren we nog de hoofdstad van Lombok, Mataram en tientallen moskeeën. In Lombok is ongeveer 90% van de inwoners moslim en de moskee is dan ook nooit ver van je vandaan. Na 2 uur rijden komen we aan bij ons nieuwe en zesde verblijf: Mewali Villa’s.

We hebben hier voor drie nachten een (kleine) villa geboekt, voorzien van 2 slaapkamers met badkamer en een buitenkeuken en privé zwembad(je).

Na een korte rondleiding valt het huisje toch wel enorm tegen, zeker vergeleken met alle vorige verblijven. De muren zitten vol met scheuren, de vloeren van de badkamers zijn vies, de doucheputjes zijn smerig en geroest en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

We zitten wel op loopafstand van het bruisende centrum van Kuta, hopelijk maakt dat wat goed!

Er wordt nog een plons gedaan in het zwembad en na het douchen wandelen we de hoofdstraat in. Het is een gezellige plek met leuke restaurantjes, barretjes, muziek en veel toeristen. We hebben vandaag niet geluncht en met knorrende maagjes lopen we snel door naar een gezellig restaurant. We gaan zitten bij El Bazar, een chique tent met een vrij exclusieve menukaart.

Van cocktails en speciaal biertjes tot Japanse Wagyu A5 biefstuk, en de prijzen.. tja, die vallen zelfs in dit exclusieve restaurant naar verhouding mee.

(De Wagyu A5 biefstuk van 200gram kost hier €32).

Na één blik op de kaart en één blik naar elkaar weten we het eigenlijk al, Sharona en ik gaan voor de Wagyu! Na een voortreffelijke maaltijd om letterlijk je vingers bij op te eten, sluiten we de avond af. Morgen gaan we deze regio verkennen.

Dag 12 – 16-07-2024 – Lombok (Kuta)

Selamat pagi Lombok! Vannacht is het bij Sharona en mij niet helemaal goed gegaan, we zijn beide ziek geworden en hebben geen prettige nacht achter de rug. We willen er niet aan denken dat die overheerlijke Wagyu steak van gisteren misschien de boosdoener was. Het restaurant waar we gegeten hebben is dan ook één van de beste restaurants hier in Kuta.

Komt het dan door de slechte maaltijd die we eergisteren op hebben in Gili?

Deze ochtend hangen we wat bij het zwembad van ons huisje, jammer want vandaag wilde we de omgeving gaan verkennen.

In de middag rapen we onszelf bij elkaar en lopen we richting het strand. Onderweg stoppen we bij het restaurant Tribe voor een voorzichtige lunch. Het restaurant heeft een skater vibe en heeft ook een groot indoor skatehal. De lunch is lekker maar valt wederom niet erg lekker op de maag.

Moedig maken we aanstalten om verder door te lopen naar het strand. Als we aankomen op Kuta Beach zien we heel veel boten op het strand en in de zee liggen. Het is niet heel schoon en het doet aan als een typisch Indisch strand, stranden die ik ook in Java heb gezien. Na een stukje doorlopen zien we de krabbetjes voor ons wegschieten en komen we uit bij een toeristisch strandje. Het waait hard en overal zijn kite surfers in zee te zien.

Op het strand staat ook een speeltoestel voor kinderen. Tijd voor Milan en Romée om zich even uit te leven. Ze glijden en spelen en hebben het duidelijk naar hun zin.

Na het strand wandelen we langs de souvenierwinkeltjes terug naar de hoofdstraat. Onderweg drinken we nog wat bij Cantina Mexicana en lopen we terug naar ons huisje.

De kinderen doen een dutje maar blijven erg vermoeid. Wij voelen ons ook nog steeds niet helemaal lekker en besluiten dan ook om vanavond niet uit eten te gaan maar een snelle hap te laten bezorgen.

We bestellen via Grab wat broodjes en frietjes en dineren vanavond in rust bij het huisje.

Na de maaltijd gaan we met zijn allen op tijd  naar bed. Morgen hebben we weer een privé chauffeur ingehuurd en wordt het (als de buikpijn meevalt) weer een leuke dag.

Dag 13 – 17-07-2024 – Lombok 

Vandaag voelen wij ons gelukkig allemaal weer wat meer mens! We ontbijten op tijd in het huisje, wat helaas weer het hetzelfde en minimale ontbijtje is en in alle eerlijkheid is dit gewoon niet te pruimen! De scrambled eggs zijn nog vloeibaar en belanden dus ook snel in de prullenbak.

Om 09:00u staat onze privé chauffeur Syukur op ons te wachten. Vandaag gaan we een rondje maken over Lombok met de door ons gekozen thema’s: Natuur en cultuur! Syukur heeft verse kokosnoten voor ons meegebracht uit eigen tuin, wat een mooi gebaar!

De eerste stop in ongeveer anderhalf uur rijden naar het centrale deel van Lombok, aan de rand van het Unesco Heritage site en Nationaal Park van de vulkaan Rinjani. De Gunung Rinjani is een actieve vulkaan van maar liefst 3726m hoog, de op één na hoogste vulkaan van Indonesië.

Hoe gaaf we het ook zouden vinden om de trekking te doen naar de top van deze vulkaan, is dat met kinderen helaas onrealistisch. De klimtocht inclusief afdaling duurt namelijk drie dagen en is erg zwaar.

In plaats daarvan gaan we hier in het National Park op zoek naar mooie watervallen. De Benang Stokel waterval en Benang Kelambu watervallen!

Aangekomen bij de ingang en start van de route naar de watervallen betalen we 90.000 IDR (€5) entree per persoon en Milan en Romée mogen gratis mee. Een privé gids is bij de entreeprijs inbegrepen en de hike naar de eerste waterval duurt ongeveer een half uur. Al lopende door de prachtige jungle met veel beklimmingen, dalingen en Indiana Jones-achtige hoge traptreden komen we (en vooral Milan en Romée) er achter hoe zwaar deze hike is. Er wordt dan ook volop geklaagd door Milan en Romée belandt al snel op mijn nek. Gelukkig hebben we een gids bij, want de beste man wil maar al te graag een groot deel van onze spullen dragen. Gewapend met mijn statief, drone en onze tas met zwemspullen wijst hij ons de weg.

Na iets langer dan een half uur horen we water naar beneden kletteren en doemt in de verte de eerste waterval op. Het is hier niet heel druk met toeristen en hebben dan ook rustig de tijd genomen om de watervallen te bekijken, volop foto’s te maken en de drone in actie te brengen. Gelukkig gaat het deze keer, bij deze waterval, wel goed en hebben we de drone zonder schade weer in de tas kunnen stoppen😉

Hierna lopen we door naar de tweede waterval, met wederom een mooie wandeling/hike waar we ook aapjes tegen komen die zich tegoed doen aan jackfruit vruchten in een boom.

Na een flinke afdaling met traptreden komen we aan bij de tweede locatie en zien we meerdere watervallen van de Benang Kelambu. Het is een indrukwekkende plek en het is hier aanzienlijk drukker met toeristen. Sharona en de kinderen eten ayam noodles en genieten van het uitzicht terwijl ik met de camera op pad ga voor de meest idyllische waterval plaatjes!

Na deze mooie stop staat ons de enorme trap terug naar boven te wachten en aansluitend dezelfde route terug naar de parkeerplaats. Eenmaal boven aangekomen en al badend in het zweet wijst onze gids ons op de motoren die er staan. We hoeven niet de hele route terug te lopen als we besluiten om achter op de motor te stappen voor een ritje van 7 minuten naar de parkeerplaats. Milan heeft het al ontzettend goed gedaan en zijn beentjes kunnen niet meer verder. We kiezen er uiteindelijk voor om niet het gehele stuk terug te lopen en ons voor 100.000 IDR met motor en een hobbelige rit door de jungle terug te laten brengen.

Na dit stukje overweldigende natuur sluiten we af met een lunch en rijden we door naar onze tweede bestemming van de dag, het Sukerare dorp!

Als we aankomen zien we allerlei traditionele huisjes van bamboe, klei en riet. Een gids leidt ons rond over het terrein en door het dorp en geeft uitleg over de gemeenschap hier. Er wonen nog steeds mensen in het dorp die conform tradities en gebruiken leven zoals het vroeger was. De mannen werken op de rijstvelden en de vrouwen weven met de hand kleden, sarongs en andere kledingstukken. Het proces ziet er tijdrovend uit, het maken van één kleedje of sarong kan dan ook een maand duren.

Als we de winkel inlopen worden we met allerlei kledingstukken, sarongs en hoeden aangekleed en omgetoverd tot lokale inwoner van het dorp. Het is een leuk tafereel en Romée vind het fantastisch! Even op de foto en daarna krijgen we tijd om in de winkel rond te snuffelen. Door het kopen van een handgeweven kleed steun je de gemeenschap. Ergens voelt het als een morele verplichting om iets te kopen en dit doen we dan ook. Sharona kiest een kleurrijke sarong uit en in de wetenschap dat het maakproces een maand heeft geduurd durven we ook niet meer af te dingen. De rekening: 1.3 miljoen IDR (€74). De entree, gids, rondleiding en verkleedpartij waren gratis.

Op naar de derde en laatste stop van de dag, het Sade dorp waar de inheemse bevolking van de Sasak stam leeft. Sasak mensen zijn de originele bewoners van Lombok.

Ook hier krijgen we een gids mee en een rondleiding door het pittoreske dorpje. Het is vergelijkbaar met het Sukerare dorp alleen ziet dit dorp er veel gezelliger uit. Allerlei traditionele huisjes bij elkaar en we mogen dan ook binnen in zo’n authentieke woning kijken. Milan en Romée kijken hun ogen uit en kunnen zich niet voorstellen dat mensen zo kunnen wonen!

Ook hier zitten vrouwen handgeweven creaties te maken. Maar reeds voorzien slaan we deze aanbiedingen af. Wel kopen we nog een armbandje voor de kinderen en geven aan het eind van de rondleiding de gids een fooitje.

De twee dorpen die we bezocht hebben waren erg gericht op toerisme en het binnenharken van wat centjes. De reviews online zijn dan ook verdeeld, de één noemt het een toeristenfuik en nep, de ander heeft toch een interessante tour gedaan met een inzicht in hoe het leven hier vroeger was.

Wij vonden het leuk om gezien te hebben en begrijpen en respecteren de toeristische ondertoon, in the end it’s all about the money!

Voldaan van een mooie tocht door Lombok en combinatie van natuur en cultuur rijden we terug naar ons huisje.

In de avond eten we bij de nummer twee van populaire restaurants hier in Kuta: KRNK!

Ze maken hier overheerlijke hamburgers en eten onze buikjes vol.

Vermoeid van de tocht, de hike en de indrukken sluiten we de dag af. Morgen gaan we (gelukkig) weer naar een nieuw verblijf hier op Lombok en daar kijken we enorm naar uit!

Dag 14 – 18-07-2024 – Lombok (Areguling)

Vandaag verlaten we deze toch wel enorm tegengevallen accommodatie in Kuta. Het kan helaas niet altijd mee zitten als je iets vooruit boekt. Als we wakker worden pakken we op het gemak onze spullen in om naar ons zevende verblijf van deze rondreis te gaan.

Om 11:00u checken we uit en lopen we snel nog even de hoofdstraat in voor een vlot en lekker ontbijtje bij Tribe. De taxi haalt ons om 12:00u op om naar ons nieuwe verblijf te gaan, net buiten Kuta, op zo’n 20 minuutjes rijden in het dorpje Areguling.

Bij het naderen van onze bestemming en na een mooie bergrit stopt de geasfalteerde weg en gaat deze over in een hobbelige zandweg. Ons nieuwe verblijf ligt best wel achteraf en er lijkt niet veel te doen in de nabije omgeving.

Dit wisten we natuurlijk van te voren en komen hier vooral voor de mooie omgeving en rust. We hebben twee nachten geboekt bij Owa Lodge Areguling.

Als we aankomen weten we gelijk dat het goed zit. Mooie bungalows met rieten daken, een weelderige tropische tuin, een spa en een prachtig groot zwembad! Dit is wat we graag zien en dit past dan ook zoveel beter in het plaatje bij onze vorige accommodaties.

De check-in is pas om 14:00u en we gingen er van uit dat we nog even moesten wachten, maar vrijwel direct krijgen we te horen dat onze kamer al met voorrang klaar is gemaakt en we dus ook ons prachtige huisje in konden. Heerlijk zo’n vroege check-in! Niet veel later liggen we met zijn allen in het zwembad.

‘Het is bloedheet vandaag hé’ zegt Romée en daar is niets aan gelogen. De hele dag wordt er dan ook lekker gezwommen en Milan heeft alle tijd om te oefenen voor zwemles. In de middag lukt het hem voor het eerst om alleen en zonder zwembandjes en met snorkel in het diepe bad te zwemmen! Trotse papa en mama kijken toe🤩

De dag wordt gevuld met zwemplezier en in de avond eten we bij het restaurant van de lodge: Owa’s Kitchen. Na de heerlijke Indische maaltijd vallen de oogjes van Romée dicht. Het was een simpele maar ook vermoeiende dag, de kinderen gaan lekker slapen en wij nemen nog een afzakkertje op de loungebank voor ons huisje.

Morgen weer een nieuwe dag!

Dag 15 – 19-07-2024 – Lombok (Areguling)

Deze ochtend worden we vroeg wakker van bouwwerkzaamheden naast onze lodge, als we de gordijnen open schuiven schijnt de zon volop en kijken we uit op de tuin, de palmbomen en het mooie zwembad.

De eerste twee weken van onze rondreis zitten er inmiddels op, maar we hebben nog een mooie week en twee andere bestemmingen te gaan!

Vandaag wordt weer een relax dagje, even zen en genieten. We hebben dan ook niet veel plannen gemaakt behalve heel veel zwemmen en Sharona en ik hebben een heerlijke massage geboekt bij de Spa hier op de lodge!

Na een uitgebreid en erg lekker ontbijt plonsen we snel in het zwembad en daar besteden we dan ook heel de ochtend en middag. Als lunch bestellen we allerlei kleine tapas en dan staat de eerste massage behandeling op het programma! Sharona heeft een traditionele full body massage geboekt en komt na 90 minuten helemaal zen en ontspannen terug aan bij het zwembad. Nu is het mijn beurt! Ik heb de “deep tissue” massage geboekt, een stevige massage waar de spieren flink onder handen worden genomen. Na een uurtje kom ook ik helemaal zen en ook wat suffig terug. Dit was genieten!

De dag hier aan het zwembad is weer voorbij gevlogen! Als de zon achter de heuvels verdwijnt springen we in de douche om daarna voor de laatste keer hier op Lombok een avondje weg te gaan. We regelen een chauffeur en laten ons afzetten (terug) in Kuta. Het is onze laatste dag op Lombok en dat willen we dan ook goed afsluiten met een heerlijke maaltijd en wat gezelligheid.

Met voorbedachte rade gaan we naar Cantina Mexicana. Een Mexicaans restaurant met hele goede recensies. We hebben hier eerder al wat gedronken en hebben toen al heerlijke gerechten op de kaart zien staan.

Eenmaal aan tafel voelt het alsof we in een totaal ander land aangekomen zijn. Met latina en salsamuziek over de speakers en sfeerverlichting stappen we eventjes uit Indonesië.

We bestellen hier heerlijke taco’s en quesedilla’s en genieten nog even van deze mooie avond.

Onze chauffeur van de heenreis naar Kuta heeft netjes op ons staan wachten en pikt ons snel weer op voor de terugrit naar Areguling. Bij terugkomst in de lodge sluiten we de avond af. Morgen staat er weer een lange reisdag voor de boeg. Een reisje naar onze volgende bestemming en het volgende paradijs eiland: Nusa Lembongan!

Dag 16 – 20-07-2024 – Lombok naar Nusa Lembongan

De wekker gaat vandaag om 07:30u zodat we voldoende tijd hebben om onze spullen te pakken en te genieten van een lekker ontbijtje. Het ontbijt wordt vandaag bezorgd in onze kamer. We hebben een heerlijk en rustig verblijf gehad hier bij Owa Lodge en op Lombok zelf, maar vinden het ook fijn om weer terug richting Bali te gaan.

Om 09:30u stappen we uitgecheckt en wel bij onze inmiddels favoriete chauffeur Syukur in de auto. De ochtend begint met een 2 uur durende rit terug naar het noord-westen van Lombok, naar de haven van Bangsal. Onderweg vergapen we ons nog eens aan de mooie natuur hier op Lombok. Ook zien we weer aapjes langs de kant van de weg. Ik bedien de radio en trakteer ons op wat rustgevende Bob Marley muziek! Milan en Romée slapen de gehele rit.

Na 2 uur rijden komen we om 11:30u aan bij de haven en nemen we afscheid van onze privé chauffeur Syukur. Een topgozer en de vriendelijkheid en goedheid zelve. Syuker heeft onze reis en vooral ook die van de kinderen hier op Lombok toch wat specialer gemaakt!

Onze fastboat naar Nusa Lembongan vertrekt pas om 13:30u en we moeten dus nog 2 uur wachten na de check-in. We eten en drinken wat en wachten op het signaal dat we naar de boot mogen lopen.

Als ze ons omroepen vliegen er direct weer allerlei locals op onze bagage af, maar deze keer slaan we vriendelijk de betaalde “service” af en lopen zelf het kleine stukje tot op de aanlegsteiger.

De bootmaatschappij waar wij vandaag mee gaan varen heet Wijaya Buyuk. Als de fastboat aanlegt valt op dat het een kleinere boot is vergeleken met de boot van de heenreis naar Gili.

Als de bagage ingeladen is stappen we aan boord en nemen plaats aan de voorzijde van de boot. Het is een winderige dag vandaag en het voorspeld dan ook een ruige tocht te worden..

Tijdens het eerste half uur van de tocht is de zee vlak en rustig. Maar al snel draait de wind (of koers) en de zee wordt steeds onstuimiger. De boot begint op de golven te klappen en hierdoor waait er zeewater door het voorraam naar binnen. Romée houdt zich dit keer goed staande maar helaas is het nu Milan die zeeziek wordt. Ondertussen klapt de boot nog steeds hard op het water en de boottocht is nu absoluut niet comfortabel meer. Gelukkig zien we in de verte Nusa Penida (het grote buureiland van Nusa Lembongan) opdoemen en komen we ook weer aan in rustiger vaarwater. De ellendige vaart lijkt nu gelukkig voorbij te zijn.

Na ongeveer 2 uurtjes varen legt de boot aan in de haven van Nusa Penida. De passagiers met deze eindbestemming stappen uit en een druk overleg tussen het bootpersoneel volgt.

Omdat het eb is kan deze fastboat ons niet naar ons eiland brengen en wordt ons gevraagd over te stappen op een kleine shuttle boot. Met een volgeladen bootje vol mensen en bagage varen we rustig door naar onze eindbestemming van vandaag, Nusa Lembongan!

Het waait nog steeds erg hard op zee wat er voor zorgt dat er zelfs met een slakkentempo nog veel zeewater en spray opspat. Na een paar minuten zijn we dan ook allemaal doorweekt, we kunnen er gelukkig wel heel hard om lachen met zijn allen.

Na nog eens drie kwartier op de shuttle boot en het passeren van extreem laag water in het kanaal tussen Nusa Ceningan en Nusa Lembongan komen we eindelijk aan op onze bestemming. We springen uit de boot en hoppen een taxi in. Na een lange reisdag komen we om 16:30u aan in ons achtste verblijf: Warisan Villa!

De locatie en het eiland is prachtig. De moskeeën zijn weer ingewisseld voor Hindoe tempels en de geur van wierook komt ons tegemoet, heerlijk, we zijn weer terug!

We hebben een mooi en groot zwembad op ons verblijf maar het huisje zelf valt wat tegen. Er is veel kapot en de accommodatie kan wel een flinke opknapbeurt gebruiken. We slapen hier echter maar twee nachten en zijn toch al niet van plan om hier veel tijd door te brengen, we willen op verkenning uit!

Na even kort gezwommen te hebben gaan we douchen, de zon is alweer onder. Na het douchen gaan we op zoek naar een gezellig restaurantje en gaan we zitten bij Indi Warung Bar & Grill, een populair tentje. We genieten hier van een heerlijke Indische maaltijd en toetje.

Na het eten lopen we door naar Mushroom Beach. Op zoek naar een bar voor een drankje. Na het maken van een korte strandwandeling spelen Milan en Romée nog even fanatiek met andere Nederlandse kindjes en sluiten we de avond af met een drankje bij de Hai Bar, een mooie zaak aan het strand en gelijk een hele mooie hekkensluiter van deze toch wel vermoeiende dag. Morgen beloofd een hele mooie dag te worden.

Dag 17 – 21-07-2024 – Nusa Lembongan

Selamat pagi Nusa Lembongan!

Deze ochtend starten we met een ontbijtje in Toki, het Japanse restaurant wat bij ons verblijf hoort. Voor vandaag hebben we scooters gehuurd om de eilanden te verkennen.

Milan springt bij Sharona achterop en Romée zit voorop tussen mijn benen geklemd, een beetje spannend is het wel aangezien dit motorscooters zijn en dus ook aanzienlijk meer vermogen hebben. Deze scooters zijn dan ook niet te vergelijken met de elektrische scootertjes op Gili.

De eerste stop van de dag is op Dream Beach. Een strand tussen twee kliffen die zijn naam ook echt eer aan doet. Het strandzand is fijn van structuur en heeft een licht beige tint. Het zeewater schittert in turquoise en verloopt in azuur blauw. Wat een mooie plek!

We drinken een drankje met uitzicht over Dream Beach en lopen nog even kort over het strand. Het is hier net als op Bali en Lombok een paradijs voor surfers en de golven zijn dan ook oppermachtig.

Af en toe zie je wat mensen in de zee staan die na een flinke klap van de golven weer uit het water strompelen. Baantjes trekken doe je dan ook beter in het zwembad.

Vanuit hier gaan we door naar één van de meest bijzondere plekjes van Nusa Lembongan genaamd Devil’s Tear. Een unieke plek waar de hoge golven tegen de kliffen aan slaan en het zeewater tot wel tien meter de lucht in spuit. Diverse “blow holes” zijn hierdoor ontstaan en dit zorgt voor een adembenemend spektakel. Hier zie en voel je de kracht van moeder natuur!

Na deze must see locatie pakken we de scooters voor een tourtje rond het eiland. Na een tijdje scooteren komen we aan in het noorden van het eiland en stoppen we voor lunch bij Let’s Bake. Een Franse bakker met heerlijke (zoete) broodjes en gebak.

Na de lunch rijden we langs het mangrovebos en komen we uit op de lelijke kant van het eiland, letterlijk de vuilnis stortplaats.

Wat we hier aanschouwen is een tragische aanblik van wat onder andere het toerisme met zich meebrengt op een klein eiland als dit. Ze hebben hier geen voorzieningen om het afval te verwerken of te recyclen, dus wordt hier het afval verbrand, de hopen afval roken nog na en de stank is niet te doen.

Na dit besef momentje rijden we vlug door, verder rond het eiland tot aan de iconische en beruchte Yellow Bridge.

De Yellow Bridge verbind het eiland Nusa Lembongan met het kleinere buureilandje Nusa Ceningan en is berucht omdat deze in 2016 is ingestort met 9 doden en meerdere gewonden tot gevolg.

Als we de brug oversteken met de scooter zien we dat de vloer van de stalen brug in niet al te beste staat verkeerd. In de vloerbeplating zitten scheuren en gaten en klappert flink op en neer. Met geknepen billen rijden we dan ook snel over de brug naar de overkant.

Na een ruige en lange scooterrit over Nusa Ceningan en te hebben genoten van mooie uitzichten besluiten de tour te eindigen. Via de Yellow Bridge komen we terug aan op Lembongan en rijden we richting ons verblijf.

In de namiddag nemen we nog een duik in het zwembad en gaan we ons snel klaarmaken. We gaan de zonsondergang kijken op Sunset point (cliff view), een rustieke locatie op de kliffen met uitzicht over zee, Bali in de verte en de ondergaande zon.

Op locatie aangekomen genieten we van het uitzicht, de immense golven die tegen de rotsen klappen en het kleurenspel in de lucht. Het uitzicht en het waterballet is hier minstens zo mooi als op Devil’s tear!

Na zonsondergang lopen we over Mushroom bay op zoek naar een restaurantje. We nemen plaats bij The Kanit Restaurant, een mooi plekje aan het strand. Het eten is niet heel bijzonder, de rekening ook niet. Na het diner wandelen we rustig richting het huisje, onderweg stoppen we nog voor een drankje bij Lgood Bar & Grill. Er is live muziek, de kinderen spelen op de schommel en wij genieten van een drankje en daarna sluiten we de avond af.

Morgen verlaten we dit eiland alweer en gaan we terug naar Bali voor de laatste drie dagen van onze rondreis. Maar morgenochtend staat er eerst nog een hele leuke activiteit gepland.

Dag 18 – 22-07-2024 – Nusa Lembongan naar Bali

Deze ochtend gaan Milan en ik op tijd uit bed. We trekken onze zwembroeken aan en maken ons klaar voor de activiteit waar ik al heel de rondreis naar uit heb gekeken, we gaan een snorkel excursie doen!
Maar niet zomaar een snorkel excursie, bij Nusa Penida ligt namelijk Manta bay, of ook wel “Manto point” genoemd. Een locatie in de zee waar deze reusachtige en majestueuze manta roggen samenkomen om zich te laten schoonmaken door kleine vissen die leven in het koraal. Het is een soort carwash voor de manta’s!

Eerst eten we snel een ontbijtje en dan worden we opgehaald door twee scooters. Milan is opgetogen en heeft zijn eigen snorkel meegenomen en krijgt bij de excursie nog zwemvliezen aangereikt.

Als de groep compleet is springen we op de boot. We zien vanaf de boot grote golven tegen de kliffen slaan en met een half uurtje varen over de ruige Indische oceaan komen we aan op Manta point bij Nusa Penida!

Al snel slaat de sfeer om in chaos wanneer de man van de boot diverse plekken in zee begint aan te wijzen en schreeuwt; ‘MANTAAA, MANTAAAAA, look over there’.

Een soort paniek ontstaat en iedereen op de boot haast zich om een snorkel op te zetten en springt in het water. De zee is hier onstuimig, diep en de golven zijn hoog. Milan wil het toch graag proberen en dus blijf ik rustig en zet ik zijn snorkel op en doe zijn zwemvliezen aan. Ik spring vervolgens eerst in het water en de man van de boot laat Milan voorzichtig bij mij in het water zakken, maar Milan raakt in paniek. Het water is koud en de zee is ruig, Milan is bang en vind dit absoluut niet leuk!

Voorzichtig zwem ik met Milan terug naar de boot. Als Milan weer veilig en droog op de boot zit, spring ik opnieuw het koude zeewater in.

Ik snorkel en snorkel, maar heb nog geen zicht op de manta’s. Als ik boven water kom roept de bootmeneer; ‘Daar, daar!’. Ik zwem er naar toe maar helaas nog niets gespot. Dit herhaalt zich nog een paar keer en na twintig minuten snorkelen is het mij helaas niet gelukt ze te zien. Wel zag ik een kleine schildpad en mooie lichtgevende kwallen.

Teleurgesteld klim ik terug in de boot, Milan en ik waren de enige die geen manta’s hebben gezien..

Als we doorvaren naar onze tweede snorkel locatie bij Crystal Bay gebeurd er iets bijzonders. We zien een groep dolfijnen voorbij zwemmen en Milan kijkt zijn ogen uit. Wauw, wat een sierlijke dieren zijn het.

Crystal Bay bij Nusa Penida is een snorkel hotspot voor mooi koraal en heel veel mooie vissen. De zee is hier minder diep maar net zo onstuimig. Milan durft het niet meer aan en blijft op de boot zitten en vraagt of ik mooie foto’s wil maken van de vissen.

Ik duik het water weer in en word door de stroming alle kanten heen geslingerd. Ik zie wel heel veel mooie vissen.

Als ik terug zwem naar de boot zie ik Milan in het water kijken. Zodra ik de boot nader zie ik dat Milan niet naar de vissen aan het kijken is maar zeeziek is geworden! Snel ga ik terug de boot in om hem te troosten, de snorkel excursie is helaas nog niet zo’n succes en het besef daalt in dat deze excursie helemaal niet geschikt is voor kinderen van 4-5 jaar oud. In rustig water had dit een heel ander verhaal geweest maar dat bestaat hier helaas niet.

Gelukkig gaat het snel weer wat beter met hem en varen we door naar de derde en laatste snorkelstop van de dag bij Gamat Bay. Helder turquoise water en een nog sterkere stroming. Er zwemmen hier schildpadden en ik neem nog een laatste duik om deze dieren te zien. We worden letterlijk alle kanten heen geslingerd in het water en af en toe klapt er een golf over ons heen. We zien een paar schildpadden zwemmen die ogenschijnlijk net zo veel last hadden van de stroming als ons.

Eenmaal terug op de boot varen we terug naar Nusa Lembongan en worden we nog een keer getrakteerd op een bezoekje van een groep dolfijnen. De excursie is verre van geslaagd, maar Milan kan weer lachen en samen genieten we nog even van ons mannen uitstapje!

Als we terug aankomen op ons verblijf hebben Sharona en Romée heerlijk uitgeslapen en een meidenochtend gehad. De spullen zijn al gepakt want we vertrekken over een uurtje alweer terug naar Bali!

Na het uitchecken staan we met onze bagage te wachten op de pick-up service van de boot. Om 13:00u vertrekt onze fastboat naar Sanur op Bali.

Meerdere taxi’s passeren maar zijn niet voor ons bedoeld. Na driekwartier wachten en nog een kwartier voor vertrek van de boot is ons geduld op. Na een telefoontje met het betreffende bedrijf (Arjun’s tours) komt de man op zijn scooter naar ons toe gereden. Ze zijn vergeten de ophaalservice in te plannen voor ons..

Snel schuift de man een taxi wat geld in zijn handen die ons vervolgens meeneemt.

Na een paar minuten rijden komen we aan op Dream beach. Op de vraag waar de haven is weet de chauffeur geen antwoord te geven, conclusie: We staan volledig op het verkeerde strand! Flink over de zeik bevelen we de taxi ons naar het juiste strand te brengen, naar de andere kant van het eiland. Het is inmiddels 13:00u geweest en de hoop op het halen van de boot begint te vervliegen..

Als we na tien minuten Mushroom Bay naderen rennen we het strand op. Gelukkig…. onze boot ligt er nog!

Na het inchecken lopen we door het water naar de boot en klimmen erop. Het is een half uurtje varen over de wilde zee naar de haven in Sanur, maar de tocht valt gelukkig mee. We zijn weer terug op Bali!

Een chauffeur van ons volgende verblijf staat deftig met een bordje te zwaaien met ‘Freedy’ erop. We stappen in en anderhalf uur later, met veel verkeer en files in Canguu komen we aan bij ons negende en laatste verblijf: Boutique Villa’s Sensation, in de regio van Tabanan.

Het complex is prachtig en rustig gelegen en weg van alle toeristische hectiek. We hebben een losse woonkamer/buitenverblijf en een apart huisje met twee slaapkamers en badkamer. Het heeft een mooi zwembad en fijne tuin met veel privacy.

Het verblijf ligt op twee minuten loopafstand van het strand en ligt tussen de rijstvelden en kokos plantages.

Helaas zitten er geen restaurants of winkels in de buurt, maar via het verblijf kunnen we eten bestellen. Na een plons in het zwembad kijken de kinderen televisie en bestellen wij een Indische maaltijd voor vanavond. Zelfs de tafel wordt voor ons gedekt.

Na het eten ontspannen we heel de avond in het buitenverblijf, kijken nog wat televisie en gaan op tijd naar bed. Morgen hebben we weer een dagtour geregeld met een privé chauffeur!

Dag 19 – 23-07-2024 – Bali

De eerste zonnestralen banen zich een weg door de gaten in de met de hand gekerfde en gedetailleerde Balinese houten wandpanelen in onze slaapkamer. Gordijnen zijn er niet en we worden heerlijk wakker met natuurlijk licht.

Het belooft vandaag een hele speciale dag te worden!

Gisteren hebben we in de supermarkt boodschappen en ontbijt gehaald. Om 09:00u beginnen we aan de trip voor vandaag. Op de agenda staat het bezoeken van een tempel en souvenir shoppen!

Hier op Bali zijn ontelbaar veel leuke winkeltjes te vinden. Van souvenirwinkels tot art shops met handgemaakte items/decor en meubilair van hout, steen, glas of bamboe.

Voor deze gelegenheid hebben wij hier voor een prikkie een nieuwe reiskoffer aangeschaft en het doel is dan ook om zoveel mogelijk mooie items te vinden, de koffer te vullen en mee naar huis te nemen!

De eerste stop van de dag is de Krisna Oleh Oleh souvenir groothandel in Kuta. Over een route van slechts 34 km via Canguu, Seminyak en Legian tot aan Kuta doen we ongeveer 3 uur! Dat was een extreem lange rit…

In deze grote cadeauwinkel is van alles te vinden. We struinen wat rond en vinden hier onze eerste mooie items voor thuis.

De volgende stop is de “Art Market” van Kuta. Als we op de locatie uitstappen zien we in het begin wat leuke souvenir winkeltjes maar als we de “Art Market” binnen lopen valt het enorm tegen..

Zo’n 95% van de winkeltjes zijn kledingwinkels, en als we langs de zaakjes lopen worden we overal naar binnen gelokt en de kinderen wordt steeds speelgoed in de handen gedrukt. Het voelt dan ook heel even of we in Alanya over de boulevard wandelen.

Deze markt heeft helemaal niets met kunst of handycrafts te maken en is wat ons betreft een dikke afrader.. Teleurgesteld en verbijsterd lopen we nog wat rond in Kuta centrum en kopen nog een paar mooie handgemaakte items. Als we weer in de auto zitten zijn we opgelucht dat we deze toeristische plekken niet voor een verblijf in ons reisschema hebben opgenomen. Dit is namelijk absoluut niet ons ding! Erg zonde ook van de hoeveelheid reisuren die we kwijt zijn aan deze matige shop ervaring.

De volgende en laatste stop van deze reisdag kijken we (en vooral ik) enorm naar uit. Het zijn de tempels van Tanah Lot, we gaan hier naartoe om de zonsondergang te bekijken en rijden op tijd weg vanuit Kuta in verband met de drukte en files. Na weer 2 uur in de auto te hebben gezeten komen we ruim op tijd voor zonsondergang aan in het tempel dorp Tanah Lot.

In het dorp staan overal prachtige Hindu beelden, poorten en tempels en verderop heb je uitzicht over twee tempels op rotsen in de zee.

Als de zon steeds verder richting de horizon zakt kleurt de lucht en de zee in een mooie gloed oranje. Wederom een adembenemend uitzicht.

Op het tempelcomplex hebben we kaartjes gekocht voor de Kecak Dance performance oftewel de Bali Fire Dance Show. Een optreden in een kleinschalige arena met een grote groep mannelijke dansers, een prinses en de Hanuman (witte aap god), die het culturele verhaal vertellen van de Ramayana. Een indrukwekkend optreden als Hanuman uit de “vuurstapel” herrijst en zijn prinses red van de slechte apen. Tot slot wordt er met vuur gegooid en lopen de dansers met blote voeten door het vuur.

De zon is inmiddels helemaal onder, het is donker en de volle maan is nog niet boven de horizon te zien. We lopen onder de sterrenhemel in een tropische tuin over een sfeervol verlicht grasveld richting het restaurant.

Het zou vandaag een hele speciale dag worden en over 5 seconden van nu staat dat dan ook te gebeuren..

In het diepste geheim heb ik namelijk iets voorbereid en niet veel later pak ik Sharona haar handen vast en zak ik neer op één knie en stel ik met een trillende stem aan haar de vraag der vragen.. Totaal verbaast, verrast en emotioneel kijkt ze me in de ogen aan en antwoord ze met een overduidelijke ‘JA!’ She said YES 💍 !

Milan ziet het tafereel gebeuren maar begrijpt het niet helemaal. Hij voelt de emotie en komt dan ook snel bij ons staan en begint ons te knuffelen. Romée heeft het echter niet in de gaten en gooit nog snel een stoel omver op het moment dat ik op mijn knieën ging, dat zorgde dan ook voor wat humor tijdens het bijzondere moment. Vol adrenaline en geluk lopen we verder. Dit moment gaan we nooit meer vergeten en zal voor de rest van ons leven worden gekoesterd.

We eten een heerlijk diner in het restaurant en sluiten de dag romantisch en gezellig af. Nog een half uurtje rijden met onze chauffeur en dan zijn we weer terug in ons huisje.

Morgen is onze laatste dag hier op Bali en staat de terugreis ons te wachten. Onze vlucht vertrekt laat in de avond en dat geeft ons nog wat tijd om nog leuke dingen te doen voordat we weer in het vliegtuig stappen. Nu gaan we eerst nagenieten van het bijzondere moment en dan lekker slapen!

Dag 20 – 24-07-2024 – Laatste dag Bali

Rise and shine! Dit is onze laatste dag hier op het paradijselijk Bali. We zouden hier makkelijk nog een paar weken kunnen verblijven maar aan al het moois komt een einde. Gelukkig hebben we nog een mooie dag te vullen voordat we weer naar huis vertrekken en terug gaan naar de realiteit.

We beginnen de dag met een heerlijk en uitgebreid ontbijt die we besteld hebben bij ons verblijf. De tafel wordt voor ons opgedekt met pannenkoeken, gebakken ei, broodjes, fruit, sapjes, koffie en thee.

Voor vandaag hebben we weer een privé chauffeur voor de hele dag geregeld. Omdat we pas om 21:00u op het vliegveld hoeven te zijn en de check-out op ons verblijf om 12:00u is, hebben we nog voldoende tijd voor leuke activiteiten. Om niet heel de dag met alle bagage rond te hoeven sleuren komt de chauffeur goed van pas. De bagage kan namelijk heel de dag in de auto blijven liggen terwijl wij leuke dingen doen!

Na het inpakken van alle spullen checken we uit en stappen we in de auto. We hebben voor vandaag nog geen duidelijk plan. Eén ding weten we zeker en dat is dat we niet het grootste deel van de dag in de file willen staan en dus vermijden we de regio van Canguu tot en met Kuta. We willen ook graag terug naar het rustige Sanur, de locatie waar onze rondreis begon.

Onze chauffeur komt met het idee om eerst naar de Bali Zoo te gaan, voordat we hier iets op konden zeggen waren de kinderen ons al voor met een duidelijke ‘JAAAAA’!

Op naar de dierentuin, welke ook dicht in de buurt van Sanur ligt.

Na anderhalf uur rijden komen we aan bij Bali Zoo. De entree á €80,- voor ons vieren is niet mals (voor lokale begrippen). Maar de dierentuin is mooi en grootschalig opgezet.

Wat opvalt is dat er veel dieren te zien zijn die we in Nederland niet zo snel tegen komen in de dierentuin en wij dus ook voor het eerst zien. Ook kan je heel dichtbij de dieren komen en loop je soms door een kooi met ringstaart maki’s en toekans heen, of kan je tegen een kleine vergoeding een witte tijger en leeuwen te eten geven. Hetgeen wat jou en het wilde dier van elkaar scheidt zijn stalen tralies en niets meer dan dat. Vermakelijk kijken we toe hoe een kippenpoot op een ijzeren staaf meester wordt gemaakt door een grote leeuw en dat op één meter afstand. Als de leeuw een luide brul geeft voel je de vibratie tot in je tenen en gaan je nekharen overeind staan. Wow…

Na een paar uurtjes ronddwalen in deze mooie dierentuin en een lunch lopen we richting de uitgang. Op naar de tweede stop van vandaag, het winkelcentrum Icon Bali!

Dit winkelcentrum ziet er prachtig uit en is gloedje nieuw. De opening van dit winkelcentrum was afgelopen juni.

Als we binnenlopen volgt er muziek en een hele Balinese show met dansers. De winkels bestaan vooral uit merk kleding, restaurants en andere dure winkels.

Naarstig op zoek naar de laatste handycrafts blijven we niet lang plakken in Icon Bali en lopen we naar buiten in het centrum van Sanur.

We struinen nog allerlei art shops af en kopen hier onze laatste souvenirs voor thuis.

Het is inmiddels 19:00u en over twee uur moeten we op het vliegveld staan.

Onze laatste avondmaal vinden we bij een restaurantje The Glass House genaamd.

We eten hier een heerlijke maaltijd, drinken nog een laatste biertje en stappen voldaan terug in de auto. Als we naar het vliegveld rijden is er tijd om stil te staan bij de fantastische rondreis die we hebben gehad.